Sviti.

Já góðir hálsar.

Ég fór í skólann í gær. Þegar ég kom heim úr skólanum ætlaði ég að leggja mig aðeins, ég var svo uppgefin eftir daginn. Ég vaknaði klukkan sjö í morgun. Í kjölfarið gleymdi ég afmælinu hennar Láru minnar. Ég er að verða vond manneskja.

Útborgunardagur í dag. Ég get unað vel við mitt.

Bara mánuður í að ég flytji niður í miðbæinn inn til Svölu og Kristjönu, nemenda í Kvennaskólanum. Það verður áhugavert ævintýri. Ég hlakka ekkert smá til. Klapparstígur 17, hér kem ég ... bráðum.

Ég fór ekki í skólann í dag. Vaknaði í morgun með höfuðverk, ógleði, hita og mér til yndisauka var ég kósveitt. Það er farin að verða reglulegur liður í lífi mínu. Ég er alltaf sveitt, en samt alltaf kalt. Vegna fjarveru minnar úr skólanum í dag gat ég ekki keypt miða á jólaball MR-inga. Vonum að það reddist einhvernveginn.

Það sem af er deginum hef ég legið uppi í sófa og lesið Inquiry into Life. Það gengur alveg ágætlega að læra undir jólaprófin ..

Mér hefur verið tilkynnt að ég megi ekki drekka næstu 6 mánuði ef ég vilji ekki deyja fyrir aldur fram. Starfsemi lifrinnar hjá mér er í rugli sökum sjúkdómsins og ef ég drekk ofan í það gæti ég átt á hættu að skemma í mér lifrina, sem gæti háð mér ævilangt.

Gaman af því.

Annars rakst ég á grein í tímaritinu Nýtt líf. Mig minnir að hún hafi borið yfirskriftina "Verður þú kærastalaus um jólin" og greinin fjallaði um það hvernig þú ættir að takast á við þann hræðilega hlut. Finnst konum þetta virkilega vera vandamál? Það eina sem mér finnst leiðinlegt við að eiga ekki kærasta núna yfir hátíðirnar er að þá fæ ég ekki einni jólagjöfinni meira.

Eftir 15 daga verða prófin búin.

Þá verður ekkert próflokadjamm á Jóhönnu. Onei, hún verður á bíl ...

,, Snilld er 1% innblástur og 99% sviti.'' - Thomas A. Edison ...

Kláði

Já góðir hálsar.

Ég var spurð að því í kaldhæðni um daginn af hverju ég skrifaði alltaf svona upplífgandi bloggfærslur. Í tilefni af því hef ég ákveðið að skrifa eina í viðbót.

Ég er komin með ógeð á veikindunum. Það eru að verða tvær vikur síðan ég fór síðast í skólann. Ég hef bara endrum og sinnum orku til þess að læra eitthvað af viti, og ekki nema fjórir dagar í fyrsta próf. Í dag vaknaði ég klukkan fimm í morgun og byrjaði að klóra mér eins og alltaf. Eftir blóð, svita og tár náði ég að lesa fyrstu 30 blaðsíðurnar í eðlisfræðibókinni. Síðan skellti ég mér niður í miðbæinn. Ég fór til Báru Daðadóttur þjónustufulltrúa í Landsbankanum og fékk minn þriðja auðkennislykil. Að sögn bankans var þetta einn sá síðasti á landinu. Ég lofaði að týna þessum ekki líka.

Svo rölti ég í klippingu. Ég, sem hef ekki rennt greiðu í hárið á mér síðustu vikur, ákvað að núna ætti veikindatímabilinu að ljúka. Það er að segja útlitslega séð. Mér líður ennþá veikt.

Eftir ánægjulega stund í þægilegum stól gerði ég heiðarlega tilraun til þess að læra meira. Ég fór á bókasafn Kópavogs. Kom mér vel fyrir í stólnum og tók eðlisfræðibækurnar uppúr töskunni. Eftir 40 mínútur varð ég að gefast upp.

Ég gat ekki einbeitt mér, mig klæjaði svo mikið. Þetta er hætt að vera fyndið gott fólk. Ég er búin að vera með þessi útbrot í 2 vikur, og mig klæjar ekkert lítið í þessi rauðu svæði sem virðast geta stungið sér upp hvar og hvenær sem er. Læknarnir segja mér að klóra mér ekki. Það er bara ekki hægt. Ég er að verða brjáluð.

Ég þaut heim, beint úr fötunum og klóraði mér og klóraði. Ég er enn að.

Verð samt að hætta þessu. Ég er komin með lítil sár út um allt og það blæðir úr sumum. Det går ikke.

Ég hef ekkert að segja. Nema ég ætla í skólann á morgun.

Ég vorkenni mér alveg svakalega í augnablikinu.

,, I cannot live without books. '' - Thomas Jefferson ...

Afneitun.

Já góðir hálsar. Dæs.

Eftir ömurlega viku sem einkenndist af því að sofa, horfá sjónvarpið, læra og sofa meira, fékk ég ógeð. Ég gat ekki mögulega hugsað mér að vera veik lengur eftir að hafa legið andvaka heilu næturnar vegna verkja, ælt heilu máltíðunum og leiðst meira en sjálfum ... Ókei engum hefur leiðst eins mikið og mér. Þannig ég ákvað bara að ég gæti þetta ekki lengur. Það eru takmörk fyrir því hvað maður getur skemmt sér vel einn.

Þannig ég ákvað að afneita sjúkdómnum. Hann mun reyndar fylgja mér næstu 6 mánuðina, þar sem munnvatnið mitt er bráðsmitandi. Passið ykkur á að kyssa mig ekki, og ekki nota sama glas og ég, eða borða af sömu samloku og ég. Strákar eru frekar í áhættu. Pas på.

*myndafeinhverjuáhugaverðu*

Ég fór meiraðsegja í starfsþjálfun í nýju vinnunni minni í dag, í þykjustunni full af orku, og ég elska hana meira en allt. Ég elska bækurnar, starfsfólkið og jólaandann. Eymundsson í Smáralind er klárlega málið. Einkennisbúningurinn minn er krúttlegt, grænt lyklakippu-hálsband með engum lyklum á.

Ég er líka búin að ákveða að ég fari í skólann á mánudaginn. Þá þarf ég að skila ritgerð, tveimur skýrslum og taka tvö próf. Ég eeeelska MR.

Á morgun, einkatímar. Ingólfur og Berglind ætla að hjálpast að að leiða mig í gegnum hina óralöngu frumskóga efnafræði, stærðfræði og lífrænnar efnafræði. Reyndar er stærðfræði frumskógurinn ekkert langur. Bara einfaldlega ... til staðar.

Fall. Kemur ekki til greina.

Fékk kort frá bekknum mínum. Framan á var mynd af mér með trefil og ljóst hár. Innan í var ljóð um mig og undirskrift frá öllum, meiraðsegja stærðfræðikennaranum. Þau sögðu mér að láta mér batna. Þau eru sæt.

Starfsfólkið sem er að vinna með mér tók eftir því hvað augun mín eru gul. Af hverju geta þau ekki hætt að vera gul. Þetta er ógeðslegt.

En ókei. Lærdómur á laugardagskvöldi.

Hvenær eignast ég líf ...

,, Ókei, þegar þessi vika er búin, þá á ég mér loksins líf.'' - Segir maður alltaf um leið og einhverri brjálaðri lærdómsvikunni er lokið, en svo kemur alltaf önnur, og önnur, og önnur ....

Spítalavist.

Já góðir hálsar. Á föstudagskvöldið var MR að keppa í Morfís og svo var tebó í kjölfarið. Ég eyddi nóttinni á bráðamóttöku Landsspítalans í staðinn.

Á laugardaginn var embættismannaferð. Ég var á Akranesi, veik.

Á sunnudaginn var ég svo lögð inn á spítalann og þurfti að dvelja þar í sólarhring. Ég hafði ekki haldið neinu niðri í 4 daga, var með vökvaskort og pissaði blóði.

Var greind með þvagfarasýkingu og einkirningasótt. Spurning hvort maður komist í skólann það sem eftir er af önninni. Ég ætla samt að taka jólaprófin. Ég ætla.

Mér leiðist sjaldan jafnmikið og þegar ég er á spítala. Allir vilja stinga mig með sprautum og maturinn er óætur. Magnús, Lára og Ragnheiður komu reyndar í heimsókn og Magnús lánaði mér nokkrar dvd myndir. Annars hefði ég dáið.

Það er leiðinlegt að vera veikur.

,, Dreams have only one owner at a time. That's why dreamers are lonely.'' - Erma Bombeck ...

Dægrastytting.

Já góðir hálsar. Helginni lokið og vikan hálfnuð. Tíminn er farinn að líða svo hratt.

Um helgina fór ég á rúntinn með Magnúsi og Huldu. Við áttuðum okkur á því að það eru 15-16 mánuðir þangað til við verðum tvítug. Sjokkerandi. Mig langar ekki á þrítugsaldurinn strax. Það samsvarar barneignum, hjónaböndum og alls konar ábyrgð. Ég er að verða gömul ...

Annars gerði ég lítið sem ekki neitt þessa helgina. Lá bara uppá Akranesi í veikindum, lærði og hitti fólk. Reyndar glápti ég líka pínku á sjónvarpið, en ég mátti það alveg. Mamma og pabbi voru að fá sér risastóran flatskjá inn í stofu og nýjan sófa. Mjög góð ástæða til að fara að stunda föðurhúsin oftar.

Ég er lítið búin að sofa það sem af er af vikunni, enda 4 próf af baki. Ég tek bara 8 próf á þessum tæpu 3 vikum sem eftir eru í jólaprófin, og svo 8 jólapróf. Þá er ég líka búin. Við tekur Eymundsson og vonandi einhver skemmtilegheit.

Það eru bara um 30 dagar í jólin. Get ekki beðið eftir að kaupa jólaskraut og jólatré í nýju íbúðina. Hún á að vera jólaleg líka. Ég þarf að fara um helgina í Skífuna og kaupa mér geisladiska með jólalögum á. Það er alltaf verið að auglýsa það í sjónvarpinu, og ég verð bara veik mig langar svo að fara að heyra öll gömlu, góðu lögin. Mig langar líka á jólatónleikana hjá Frostrósum OG hjá Bó Hall. Mig langar svo mikið eitthvað.

Annars er klukkan að verða þrjú að nóttu, og ég er orðin svo þreytt að ég get ekki sofnað. Mig verkjar í augun. Ég hef ekki gert neitt í allan dag nema koma röð og reglu á fatapantanirnar hjá MR-ingunum. Telja sortir, liti og stærðir. Þetta eru föt fyrir tvær milljónir, og ekkert lítið af fötum heldur. Úff. Það er samt gaman í bekkjarráði ... lofa.

Gærdagurinn mun fara í það sama, en þá vona ég að ég nái að sofna eitthvað. Miðvikudagar eru reyndar Grey's Anatomy dagar. Ég læt ekkert stöðva mig í að horfa á þáttinn.

Fæ mögulega vottorð í leikfimi út önnina vegna vírussýkingarinnar. Svalt.

,, Hvernig getið þið borðað þetta. Þetta er eins og hundrað ára gamalt typpi með frönskum.'' - Sagði Hulda svo pent þegar við Magnús vorum að gæða okkur á skútupylsu ...

Ný vinna, ný úlpa.

Já góðir hálsar. Ég varð aftur veik.

Á miðvikudagsmorguninn keyrðum við systkinin upp á Akranes þar sem ég átti tíma hjá lækni. Mamma kom með mér. Læknirinn var rússneskur og ákvað að senda mig í blóðprufu morguninn eftir. Það skemmtilegasta sem ég geri gott fólk. Í morgun mætti ég sem sagt mínum stærsta ótta, sprautu. Læknirinn sem tók blóðprufuna var samt svo góður að taka mig afsíðis og leyfði mér að liggja. Annars hefði þetta farið eins og áður, yfirlið og mikil geðshræring.

Læknirinn sagði að ég hefði örugglega fengið vírussýkingu og það tæki mig einhvern tíma að jafna mig, þannig ég gæti orðið slöpp eitthvað lengur og fengið hita. Alltaf gaman að vera veiklíngur.

Hulda er samt meiri veiklíngur heldur en ég.

Það var samt mjög gott að vera á Akranesi í sólarhring. Ég fékk tvær heitar máltíðir, hitti Magnús, Láru og Ylfu og las helling í Njálu. Núna á ég bara 48 blaðsíður eftir.

Á morgun verð ég samt að fara í skólann, sama hvað öll heilsa segir. Ég þarf að taka 2 þýskupróf, eðlisfræðipróf og skila verkefni í lífrænni.

Mamma og pabbi gáfu mér úlpu áðan í fyrirfram jólagjöf. Það er ekki hægt að láta veikt barnið ganga um í neinu öðru en góðri úlpu, svona þegar Kári er byrjaður að láta á sér kræla. Hún er risastór og svört með loðkraga. Svo ekki sé nú minnst á hlý líka. Ég elska hana strax jafnmikið og annan handlegginn á mér.

Annars er ég komin með nýja vinnu í Pennanum í Smáralind. Ég elska bækur, þannig það verður gaman að vinna í kring um það um jólin. Ég var vöruð við að þetta yrði mikil vinna. Það er gott að vinna mikið. Gott fyrir sálina.

En ég ætla að hætta að gera þennan óþarfa og demba mér í lærdóminn. Ætla að stunda hann mikið næstu daga, svona í tilefni af því að ég verð á Akranesi um helgina, og þar er ekkert annað hægt að gera ...

,, Viltu ekki bara taka bæði prófin á morgun og ég gef þér nokkrar mínútur aukalega? '' - Spurði þýskukennarinn minn, en þar af leiðandi tek ég tvö skemmtileg próf í sama tímanum á morgun ....

Væluskæl.

Já góðir hálsar. Það fer að styttast í jólaprófin.

Ég fer í próf 3, 4, 5, 6, 7, 10, 13 og 14.des. Vúhú. Hef bara áhyggjur af síðustu tveimur, lífrænni efnafræði og eðlisfræði, en það hlýtur að reddast. Það hefur alltaf gert það.

Annars er ég orðin atvinnulaus. Ég var engan veginn að fíla móralinn inni í Blómaval og bakið mitt þolir ekki að sitja á kassa í 9 tíma á dag. Ég fæ að vita það á morgun eða hinn hvort ég fái vinnu í Pennanum um jólin. Ef ekki er ég að fara að taka rúnt í Kringlunni í lok vikunnar og sækja um eitthvað sniðugt.

Ég er búin að vera rosalega slöpp í dag og í gær. Í gær sofnaði ég rétt eftir kvöldmat og vaknaði ekki fyrr en 8:14 morguninn eftir. Þrátt fyrir að hafa steinsofið í 12 tíma í nótt var ég samt eitthvað slöpp í dag líka. Ég nenni ekki að verða veik aftur. Held að ég sé komin með hita og ég get ekki einbeitt mér fyrir hausverk.

Er að fara í feitt þýskupróf á morgun úr öllu námsefni sem við höfum tekið í vetur. Þýsk málfræði er ekki beint skemmtileg. Get ekki beðið eftir sumrinu. Þá verð ég útskrifuð í ensku, þýsku, lífrænni efnafræði, efnafræði og eðlisfræði. Verður reyndar hrikalegt að taka 5 stúdentspróf í vor, en blelli maður, það reddast.

Ég held að þetta verði bráðum kosið vælublogg Íslands.

,, If you born an original, don’t die a copy.'' - John Mason ...

Garg.

Já góðir hálsar. Helgin er búin að vera ömurleg.

Vinnan er ógeð, bústaðaferðin með bekknum var ekkert spes ... og ég er að deyja í bakinu þökk sé Blómaval.

Ég var að koma heim úr vinnunni, klukkan er að verða tíu og ég er ekki byrjuð að læra undir stærðfræðiprófið sem er á morgun. Get ekki einu sinni lært, ég er svo reið útí alla.

Ég segi upp á morgun.

Næsta vika verður helvíti líka. Fjögur próf í minnsta lagi, tvær skýrslur og einn fyrirlestur.

Næstu helgi ætla ég að eyða uppá Akranesi. Ég veit ekki alveg hvað ég þarf í augnablikinu, en ég skýt á það.

Ekkert jafnast á við góðar vinkonur sem maður hefur átt í meira en áratug. Þær hlusta alltaf.

,, Er allt í lagi með þig?'' - Spurði Hinrik mig eftir að ég datt niður stigann í bústaðnum ...

Mesta blekking nútímans.

The Truth Behind the Fantasy of Pornby Shelley Lubben, former porn actress

Kynþokkafullar og íturvaxnar klámstjörnum eru kannski ein mesta blekking allra tíma. Treystu mér, ég veit það. Ég gerði þetta í langan tíma og ég gerði þetta því ég var gráðug í peninga. Ég var í rauninni ekki mikið fyrir kynlíf, og í rauninni langaði mig bara ekkert I það. Ég var meira fyrir flöskuna mína af Jack Daníels en þessa gæja sem mér var borgað að feika það með. Þar hafið þið það, engar af okkur klámstjörnunum líkar við það að leika í klámmyndum. Staðreyndin er sú, við hötum það. Við hötum að vera snertar og niðurlægðar af einhverjum illa lyktandi, sveittum ókunnugum mönnum sem eru alveg sama um okkur. Sumar af okkur hata þetta svo mikið að þú getur heyrt þær kasta upp milli atriða. Aðrar fara út í smók og reykja endalaust af Marlboro lights.

Þetta er kannski ekki alveg hugmyndin sem þú hefur um okkur. En Klámiðnaðurinn vill að þú haldir að við klámstjörnurnar elskum kynlíf. Iðnaðurinn vill að þú haldið að við njótum að vera niðurlægðar og smánaðar í hinum ýmsu viðbjóðslegu atriðum. Sannleikurinn er sá að við klámstjörnurnar höfum oftar en ekki mætt í sett og ekki vitað um ýmsar kröfur sem framleiðandinn vill að við gerum, og ef við erum ekki til er okkur sagt að fara án þess að fá borgað. Þá er annaðhvort að vinna, eða aldrei að fá vinnu aftur. Ég veit að þetta er okkar val, en sumar okkar þurftum á peningunum að halda. En málið er að þeir ráðskast með okkur, við neyddar og okkur hótað. Fyrir sumar okkar hefur afleiðingin verið HIV smit. Ég persónulega fékk herpes sem er ólæknandi smitandi sjúkdómur.. Ein vinkona mín í bransanum fór heim eftir langar tökur og skaut sig.. Hún er nú látin..

Ég held að ég geti pottþétt sagt, að þær konur sem ákveða að verða klámstjörnur, ólust ekki upp í heilbrigðu umhverfi sem börn. Og margar konur í þessum bransa viðurkenna það fúslega að þær voru kynferðislega misnotaðar, andlega kúgaðar, líkamlega barðar eða átt foreldra sem hugsuðu ekki nægilega um þær. Sumar þeirra var nauðgað af ættingjum eða misnotaðar af nágrannanum. Ég get sagt þér það að þegar við vorum litlar stelpur langaði okkur að leika okkur við dúkkur og verða mömmur, en ekki fá sveitta og stóra karla ofan á okkur. Þetta sama ofbeldi sem við upplifðum þá, upplifum við aftur þegar við leikum fyrir framan myndavélarnar, og við hötum hverja einustu mínútu. Oft notum við áfengi og eiturlyf til að deyfa okkur. Og því lengur sem við erum í bransanaum notum við meira og meira af þessum deyfilyfjum. Við lifum í stöðugum ótta við að smitast af eyðni og að smitast af einhverjum kynsjúkdómum. Framleiðendur klámmynda vilja gera þetta sem raunverulegast fyrir áhorfandann svo þeir leyfa okkur ekki að nota smokka.. Áhyggjur og kvíði að fá Herpes, syphilis, chlamydia og flr sjúkdómar er okkar daglega brauð. Við förum í test á mánaðarfresti, en við vitum að testin koma samt ekki í veg fyrir að við getum fengið þessa sjúkdóma. Og fyrir utan þetta allt þetta og sjúkdómana sem þú getur fengið með því að leika í klámmynd, þá eru margt sem við gerum sem er svo hættulegt. Margar okkar hafa bókstaflega eyðilagt líkama okkar og skaðað.
Þegar vinnudegi líkur hjá okkur klámstjörnunum, förum við heim og reynum að lifa eðlilegu lífi og eiga eðlileg samskipti í samböndum okkar. Málið er sumir af kærustum okkar eru svo afbrýðisamir að oft verðum við fyrir líkamlegu ofbeldi heima, Þannig í staðinn giftumst við oftast klámmyndaleikstjórum á meðan sumar kjósa lesbísk sambönd.

Þegar við eigum frí erum við eins og zombies / uppvakningar, með bjór í annarri hendi og skot í hinni. Við erum ekki mikið fyrir að taka til svo við búum við í drasli og ógeði. nema þegar við ráðum til okkar hreingerningakonu til að taka til eftir okkur. Klámmyndastjörnur eru eru heldur ekki bestu kokkar í heimi. Að panta inn mat er eðlilegt fyrir okkur, en í flestum tilfellum köstum við upp eftir að við borðum því við erum flestar með búlemíu.

Þær klámmyndstjörnur sem eiga börn.. þá erum við verstu mæður í heimi. Af engri ástæðu öskrum við á börnin okkar og lemjum þau.. Yfirleitt erum við dópaðar eða fullar og oftar en ekki er það í verkahring ungra barna okkar að pikka í okkur á gólfinu til að vekja okkur. Og þegar við fáum kúnna heim, læsum við börnin okkar inn í herbergi og segjum þeim að þegja.. Ég gaf dóttir minni símboða og sendi hana alltaf út.. og lét hana vita hvenær henni var óhætt að koma heim.
Sannleikurinn er sá að það er enginn dýrðarljómi í kringum klám, þetta er allt lygi. Ef að betur er að gáð þá er ýmislegt sem að klámiðnaðurinn vill ekki að þú sjáir. Sannleikurinn er bara sá að við klámleikkonur sjáum ekki fyrir endann á skömminni og sársaukanum, en við getum ekki hlotið endurreisn einar. Við þurfum ykkur konur og menn menn til að berjast fyrir frelsi okkar og færa okkur mannorð okkar aftur. Við þurfum á ykkur til að halda utan um okkur á meðan við grátum þangað til okkar djúpu sár læknast. Við viljum að þið hendið klámmyndunum sem við erum í til að hjálpið okkur að púsla lífum okkar aftur saman. Við þurfum á því að halda að þið biðjið fyrir okkur næstu 15 ár svo guð heyrir og gefi okkur endurreisn á okkar brotna lífi…
Ekki trúa lyginni lengur. Klám er ekkert annað en uppgert kynlíf og lygar á DVD diski.. Treystu mér.. ég veit!!!

Þetta bréf er tileinkað öllum þeim klámstjörnum sem hafa fengið HIV, dáið af völdum eiturlyfja eða fyrirfarið sér…

Bréfið skrifar kona að nafni Shelley sem er fyrrverandi klámstjarna og vændiskona. Henni tókst að snúa lífi sýnu til betri vegar og hefur nú helgað líf sitt því að hjálpa þeim sem hafa orðið fyrir kynferðislegri áreitni. Hún afhjúpar á sláandi hátt hvernig raunveruleiki margra klámstjarna er, sem algerlega sýnir fram á það að klámstjörnur eru mesta blekking nútímans.. Hvað finnst þér?