Stutt og laggott.

Já góðir hálsar. Ég er búin að eiga frekar annríkt síðustu daga.

Ég var að vinna alla helgina. Sunnudagurinn var ógeðslegur. Við vorum bara tvær inni í Blómaval vegna veikinda og það var brjálað að gera. Þá fór ég í vont skap.

Ég er búin að vera svolítið einmana upp á síðkastið. Ekkert félagslega séð. Það er bara svo skrýtið að þekkja engan sem býr í nágrenninu, að sjá ekkert kunnuglegt andlit þegar maður fer í búð og þannig. Það erfiðasta við að flytja í bæinn er að komast yfir einmanaleikann, og venjast því að hér þekkir mann enginn.

Skólinn gengur ágætlega. Maður hefur meiri tíma til að læra þegar maður býr í bænum. Og bara meiri tíma til að gera allt yfir höfuð. Það er yndislegt.

Ég hef ekkert farið upp á Akranes síðan ég flutti. Ég verð að fara um helgina.

Leigjandinn minn lenti í bílslysi á sunnudaginn. Það tók tvo tíma að ná glerbrotunum úr höndinni á honum og fötin hans voru öll í storknuðu blóði þegar hann kom heim. Ég varð frekar skelkuð þegar ég sá hann.

Við fengum innflutningsgjafir í gær frá Siggu, Sævari, Hafdísi, Eyrúnu, Elínu og Jóhönnu. Við fengum tvo diskasett, eldfast mót og mynd á vegginn. Það var frábært.

Ég er hætt að horfa á sjónvarp og hanga í tölvunni. Það eina sem ég geri á daginn er að læra heima, hitta vini mína, vinna eða taka til heima hjá mér. Ég ætla samt að planta mér fyrir framan sjónvarpið í kvöld og hafa það náðugt fyrst ég er búin að læra.

Ég er að fara í klippingu og permanet á morgun. Það er löngu komin tími á það. Ég hlakka ekkert smá til.

,, Whether you believe you can do a thing or not, you are right. '' - Henry Ford ...