Ný byrjun.

Já góðir hálsar. Í kvöld fögnum við komu nýs árs með flugeldum. Í mínu tilfelli með flugeldaáhorfi. Við keyrum alltaf rétt út fyrir Akranes um miðnætti og horfum yfir fjörðinn á höfuðborgina og flugeldana þar yfir. Það er mjög falleg sjón.

Ég var að vinna áðan. Það var ágætt. Missti reyndar af strætó í morgun og kom nokkrum mínútum of seint. Det går ikke. Við starfstúlkurnar eyddum mestum tímanum í lestur slúðurblaða, enda lítið að gera. Ég les öll helstu slúðurblöðin frá Ameríkunni inná kaffistofu í pásunum mínum, og við getum orðað það svo að ég sé orðin sérfræðingur. Vissuði að litla systir Britney Spears er ólétt, einungis 16 ára að aldri. Stórmerkilegt.

Jæja, þá er búið að setja saman öll mín húsgögn og koma öllum mínum eigum á sinn stað. Ég bjó meiraðsegja um rúmið mitt í morgun, mér fannst svo fínt inni hjá mér. Allir sem hafa séð íbúðina mína dásama hana. Þau eru á sama máli og ég, að hún sé alveg einstaklega notaleg. Það eru ljósakrónur í hverju herbergi, múrsteinar í stofunni og skreytt loft.

Verð að þakka Gunnari og Sverre alveg kærlega fyrir að setja saman fataskápinn minn, eftir að ég hafði gert heiðarlega tilraun til þess arna sjálf. Ég gat það ekki, enda lítill smiður.

Við Svala og Sverre fórum og fengum okkur take out mat frá litlum stað sem kallast Krua Thai í gær. Nafnið er fáránlegt og maturinn fáránlega góður. Eins og gerist oft í miðbænum lögðum við bílnum tæpt. Sverre bílstjóra gekk illa að koma okkur úr prísundinni þegar við ætluðum heim og endaði Svala á því að bakka út. Hann viðurkenndi að hún væri mun betri bílstjóri en hann sjálfur, og á allri minni löngu ævi hef ég aldrei séð þetta gert. Fróðlegt.

Árið sem er að líða hefur verið mjög viðburðaríkt, en það er ekki margt sem stendur upp úr. Leikritið Almost famous, það var góð reynsla. Sumarvinnan í Ölver var fróðleg. Þá veit ég allavega að ég vinn ekki aftur í sumarbúðum. Mér tókst að afreka það að kaupa íbúð 18 ára gömul, og setja hana svo á sölu sama ár. Ég hef flutt tvisvar.

Það sem var samt best í heimi var England. Við Sverre og Svala vorum að tala um það í gær, að í júlí þekktist ekkert af okkur. Í dag hefur maður eignast nýjan vinahóp, og ég er mjög þakklát fyrir að hafa kynnst öllu þessu frábæra fólki í ferð sem ég fór í nauðug-viljug. Fyndið hvernig hlutirnir geta þróast.

Eins og staðan er í dag, hefur litli draumurinn minn ræst, eftir mikla erfiðleika síðastliðna mánuði. Ég er í skóla sem ég elska. Ég á fullt af vinum og kunningjum hérna í Reykjavík sem mér þykir vænt um. Ég er búin að finna mér vinnu sem ég kann vel við mig í. Ég leigi íbúð með tveimur skemmtilegum stelpum. Ég stend á mínum eigin fótum fjárhagslega án neinnar aðstoðar foreldra minna.

Í augnablikinu gæti lífið örugglega ekki verið betra. Nema kannski ef ég losnaði við einkirningasóttina strax og íbúðin yrði seld á morgun. En erfiðleikarnir eru bara til að gera mann sterkari. Allt sem maður hefur gengið í gegn um síðustu árin, allir erfiðleikarnir og vesenið, hefur bara gert mann að því sem maður er í dag. Ég er sátt við það hver ég er. Þroskaðri en flestir jafnaldrar mínir fyrir vikið. Sjálfstæð. Stend frammi fyrir bjartri framtíð.

Sérhver endir er ekkert annað en ný byrjun, og ég veit að þessi byrjun á eftir að leiða eitthvað gott í för með sér ...

Gleðilegt nýtt ár og þakka ykkur fyrir það gamla. Árið hefði ekki verið eins án ykkar.

Að flytja.

Já góðir hálsar. Ég er stödd í miðjum flutningum. Skrifborðið, öll föt og allt dót er komið niður á Klapparstíginn. Fataskápurinn, rúmið, náttborðið og þvottavélin eftir.

Mér lýst rosalega vel á þetta. Herbergið mitt er rosa fínt. Vantar bara betri gardínur. Geri mér eina ferð í Ikea við tækifæri.

Jólin voru fín. Mikið sofið og horft á bíórásina. Þurfti að skipta þremur jólagjöfum. Fékk mér Harry Potter á íslensku, peysu og Sicko á dvd í staðinn. Þá á ég allar Harry Potter bækurnar á íslensku og allar myndirnar hans Michael Moore.

Fór á annan í jólum ballið á breiðinni. Það var eiginlega bara leiðinlegt. Sama hversu oft ég gef því séns, þá kemur það alltaf á daginn að Skagadjömmin aldrei undir væntingum.

Annars átti hann bróðir minn afmæli í dag. Hann varð 21 árs. Hann eyddi deginum í að hjálpa mér að flytja og eitthvað vesen. Örugglega ekki það skemmtilegasta sem hægt er að gera á afmælisdeginum, en svona er þetta ...

Íbúðin okkar er komin á sölu.

Í millitíðinni verður hún leigð út.

Lífið er að taka örum breytingum þessa dagana.

,, True love is like ghosts, which everyone talks about but few have seen.'' - Óþekktur ...

Góðhjarta.

Já góðir hálsar. Afsakið fjarveruna. Ég hef vægast sagt verið upptekin.

Síðustu dagar hafa verið langir og viðburðaríkir. Með Þorláksmessunni á morgun hef ég unnið samtals í tæpa 90 tíma í Eymundsson, enda bíður mín feitur launatékki. Ég er hinsvegar algjörlega uppgefin. Þetta er samt svo gaman að það er allt í lagi. Fólkið er meira en æðislegt, kúnnarnir yfirleitt vinalegir og einu skiptin sem maður gerir sig að fífli er þegar einhver spyr um bók og vill fá að vita hvar hún er. Um daginn spurði mig maður hvar bókina Jarlhetturnar væri að finna. Mér fannst titillinn á bókinni sjálfur nú svo fáránlegur ...

Einkunnirnar eru komnar í hús. Var ekkert sátt fyrst, enda er ég að lækka mig allverulega í meðaleinkunn. En eftir að hafa hugsað málið aðeins betur ákvað ég að þetta væri alls ekki svo slæmt.

Annars er ein tía. Í mætingu. Samt er mætingarblaðið mitt stútfullt af fjarvistum, sem hafa verið afskrifaðir sem veikindi. Í eðlisfræði mætti ég bara í svona 70% af kennslustundunum, enda gekk mér langverst í því prófi. Mætingarblaðið segir reyndar að ég hafi bara mætt í 50% kennslustunda, en það hlýtur að vera eitthver villa. Lífræn efnafræði, sem er fag sem ég mætti í innan við 30% vegna veikinda og brautarskipta, kom ekkert sérstaklega vel út heldur, en við látum það slæda.

Restin er 7ur og 8ur ... Þar á meðal 8 í stærðfræði. Mjöööög glöð.

Jólaballið var svo haldið þann 18.desember á Broadway. Ég var að vinna með Berglindi til sjö, síðan var haldið heim til hennar að gera sig sætan. Ég var í nýjum kjól, á bíl og að sögn viðstaddra góðhjartaðasti einstaklingurinn á ballinu. Ég skutlaði fullum bíl af Garðbæingum heim og ég veit ekki hvað og hvað ...

Takk fyrir súkkulaðið, Perla mín.

Daginn eftir var ég í fríi. Eini frídagurinn fram að aðfangadegi, og var hann vel nýttur í að sofa út, kaupa jólagjafir og hitta gamla vini. Lára kom í innkaupaleiðangur með mér í Smáralindina. Ég keypti allar jólagjafirnar og skellti mér svo í bíó að því loknu. Dan in real Life varð fyrir valinu, enda lítið annað í boði. Góð mynd. Þann dag var ég einnig mjög góðhjörtuð. Ég bauð Láru í bíó.

Sökum gjafmildi minnar ákvað ég að gefa sjálfri mér jólagjöf. Ég gaf mér pils, klút og riiisastóra og 600 blaðsíðna sagnfræðibók, Historica. Ég bara varð. Núna verður gaman um jólin.

Núna er klukkan orðin tvö að nóttu, og ég er einmitt alveg rosalega dugleg í augnablikinu. Ég sópaði allt gólfið í íbúðinni áðan, setti í þvottavél og er að pakka í þessum skrifuðu orðum. Af hverju er maður alltaf duglegastur þegar maður hefur ekki tíma til þess að vera duglegur? Ég á að vera að sofa ...

Annars hef ég lofað sjálfri mér að standa mig betur á næstu önn. Það voru 450 kennslustundir á önninni og ég mætti ekki í 150 af þeim ... Reyndar vegna veikinda, en það er alveg sama. Á næstu önn verð ég aldrei veik. Fögur fyrirheit hér.

,, Seeing isn't believing. Believing is seeing.'' - Setning úr bíómyndinni Santa Claus II ...

Juleferie.

Já góðir hálsar. Ég er komin í jólafrí.

Ég er samt að vinna í Eymundsson í Smáralind um jólin, og það ekkert lítið. Þannig ég er eiginlega ekkert í fríi.

Próflokadjammið. Það var spes. Dillon er samt frábær staður.

Fékk beitt skæri framan í mig af miklum krafti í gær. Fékk skurð, blæddi, en sem betur fer sést þetta lítið. Það er hættulegt að pakka inn gjöfum fyrir viðskiptavini.

Ég eeelska fólkið sem ég er að vinna með.

Jólaballið á þriðjudaginn. Þannig þangað til ... bæ.

Fullkominn ófullkomnleiki.

Já góðir hálsar. Ég sit hér sveitt yfir eðlisfræðidæmum og blóta lífinu í sand og ösku.

Ég er svo andlega uppgefin á þessum prófkvíða mínum að það er að verða mér ófært að læra. Já, ég viðurkenni það alveg. Ég höndla ekki átta próf. Ég höndla bara sex.

Í 3.bekk voru það ellefu próf, í 4.bekk voru það tíu próf. Núna eru þau bara átta. Eða það hugsaði ég allavega. Bara átta. Ég hafði rangt fyrir mér.

Það að vera með einkirningasóttina og þurfa að taka bara átta próf er ógerlegt. Síðustu daga hefur það verið heilinn minn sem hefur drifið mig áfram þegar líkaminn hefur gefist upp. Nú hefur heilinn minn hefur snúist gegn mér líka. Ég er byrjuð að hugsa um að það sé allt í lagi að falla á stúdentsfagi. Hvað er að mér?

Helvítis eðlisfræði.

Þegar ég var á eðlisfræðibraut í einhverjum hundrað eðlisfræðitímum á viku fékk ég ógeð á faginu. Við höfum ekki náð að sættast ennþá. Við erum ennþá óvinir.

Ég var samt sem áður að fá mjög góðar fréttir í dag. Það er maður að koma að skoða íbúðina okkar á morgun, og ég get flutt á nýja staðinn strax á aðfangadag.

Ég var að fá slæmar fréttir í gær. Ég byrja að vinna í Eymundsson strax klukkustund eftir að síðasta prófinu lýkur. Og verð að vinna alla þá helgi til tíu á kvöldin. Ég segi sjálfri mér að ég þurfi þessa peninga, þessvegna sætti ég mig við þetta ... næstum því.

Annars er ég búin að vera í mjög dimmum hugsunum þessa dagana. Mér finnst önnin algjörlega ónýt. Ég eyðilagði hana, og aðrir eyðilögðu hana fyrir mér.

Ég bind miklar vonir við nýja staðinn. Þá getur maður kannski byrjað að vera hamingjusamur, svona í fyrsta skiptið í nokkurn tíma.

Þetta lagast allt þann 24.desember þegar kirkjukórinn syngur inn jólin með Heims um ból. Þá líður mér alltaf eins og lífið sé fullkomið.

,, Sometimes you just have to take the leap, and build your wings on the way down.'' - Kobi Yamada ...

Stærðfræði á Snæfellsnesinu.

Já góðir hálsar. Helgin að taka enda og ég er komin heim úr sveitasælunni.

Ég og Perla lögðum af stað strax eftir íslenskuprófið á föstudaginn. Komum reyndar við í nýja bakaríinu hans Jóa Fel og keyptum okkur köku fyrst. Perla var gjörsamlega ósofin og ég gerði heiðarlega tilraun til þess að keyra. Eftir að ég var millimetra frá árekstri í hringtorginu hjá Mosfellsbæ varð Perla nú samt að taka við stýrinu.

Við hlustuðum bara á fjörug jólalög alla leiðina upp á Snæfellsnesið og sungum hástöfum með.

Þarna var allt snævi þakið. Okkar fyrsta verk eftir að lyklinum hafði verið snúið í skránni var að hlaupa upp í rúm og sofna. Sá fegurðarblundur var bráðnauðsynlegur, enda fimm próf að baki á fimm dögum, og maður hefur ekki endalausa orku.

Helginni var svo eytt í stærðfræði, sjónvarpsgláp, kaffidrykkju og rúsínuát.

Keyrðum heim í kolniðamyrkri áðan. Ennþá með jólalögin á fóninum. Sungum að sjálfsögðu hástöfum með.

Perla keyrði. Að sjálfsögðu.

Bara þrjú próf eftir. Bara fimm dagar í jólafrí.

,, The mind is everything. What you think you become.” - Guatama Buddha ...

Hálfnuð.

Já góðir hálsar. Ég er hálfnuð.

Efnafræði, líffræði, þýska og enska búin.

Þýskan var hræðileg. Prófið var allt allt allt of langt og þungt. Það náði enginn að klára það. Djöfull verður vælt eftir áramót. Sérstaklega þar sem krakkarnir í spænsku og frönsku fengu tveimur blaðsíðum styttra próf. Helvítis þýskukennarar ...

Íslenska, stærðfræði, eðlisfræði og lífræn efnafræði eftir. Íslenskan á morgun og ég er ekki byrjuð að læra. Ég er samt búin með Njálu og er með fínar glósur úr rest þannig ég er ekkert fallin ...

Ég eldaði mér kvöldmat áðan. Beikon, egg og ristað brauð. Ég er mjög stolt af sjálfri mér. Er ein heima núna í prófunum. Hefur sína kosti og galla. Ég er smá einmana, en það er gott að fá algjöran frið.

Fer uppí bústað með Perlu á morgun. Ætlum að læra þar stærðfræði alla helgina eins og síðast. Það er æðislegt.

http://mbl.is/mm/frettir/innlent/frett.html?nid=1307455

Mæli með þessari frétt.

Veikur.

Já góðir hálsar. Ég er óþekk.

Þegar ég kom heim úr líffræðiprófinu fékk ég mér að borða, horfði smá á sjónvarpið og ákvað að láta undan litla heilsuálfinum og lúra aðeins. Ég var að deyja.

Núna er klukkan átta að kvöldi og ég nývöknuð. Ég skánaði samt ekkert við þetta lúr. Mér líður ekki vel. Ég er með rosalegan hausverk, máttlaus, með kláða og svitna eins og svín þótt mér sé ískalt.

Þýskupróf á morgun, og ég ekki byrjuð að læra.

Það próf á örugglega eftir að ganga svipað og efnafræðin og líffræðin. Ekkert fall, en samt ekkert æðislegt.

Þetta tímabil er ekkert sérstaklega uppbyggjandi.

Tossi!

Já góðir hálsar. Prófatörnin er hafin. Eitt búið, sjö eftir.

Efnafræðin var ekkert létt. Samt ekkert fall. Enginn skilaði inn prófinu fyrren bjallan hringdi.

Er búin að vera mjög upptekin í dag. Hef ekkert komist í að læra og það er að koma kvöldmatartími.

Líffræðin verður bara tekin í kvöld. Ójá.

Ég er víst í tossabekknum í árgangnum. Allavega að sögn vissra prestafkvæma.

Málið er að ég hef staðið frammi fyrir miklu vandamáli síðustu tvær annir. Ég er á náttúrufræðibraut, samt hata ég raungreinar. Hvað gera bændur þá? Úrræðin í MR eru alls ekki mörg. Þau eru:

1. Að fara á málabraut.
2. Að fara á eðlisfræðibraut 2.
3. Að fara á viðskipta- og hagfræðibraut.
4. Að skipta um skóla og fara í gegn um allt vesenið sem fylgir því.

Þá skulum við meta kostina. Ég hef prófað málabraut. Fannst það ekki nógu krefjandi. Þar að auki þyrfti ég að fara niður um ár til að læra upp alla latínuna og verða ári á eftir í skóla. Ekki séns.

Ég er búin að prófa eðlisfræðibraut 2. Gallinn var sá að eðlisfræði er raungrein og því miður uppistaðan í náminu.

Ég er einstaklega hrifin af kosti númer þrjú. Gallinn er sá að þessi braut er ekki kennd í MR. Bara málabraut og náttúrufræðibraut.

Kostur númer fjögur. Hversu oft ég hef íhugað þennan kost er ekki hægt að henda reiður á. Niðurstaðan hefur samt ætíð verið sú að MR er bestur og eftir að hafa stundað nám þar er enginn annar skóli samboðin þeim erfiðleikastuðli sem þar er við lýði.

Þar af leiðandi er ég í "tossabekknum".

Ég hugsaði nefnilega með sjálfri mér að lífið væri ekki þess virði að pína sig áfram í einhverju sem þér finnst leiðinlegt. Þessvegna læt ég pína mig áfram í því sem mér finnst leiðinlegt, bara í því minnsta mögulega magni sem náttúrufræðibrautir í MR bjóða upp á.

Ég kýs að lifa á fornri frægð og varpa spurningunni fram um það hver dúxaði í grunnskóla hérna fyrir nokkrum árum síðan ...

Svarið við þeirri spurningu gefur mér alltaf smá hughreystingu. Ég er ekki tossi.

,, Líf sérhverrar manneskju er vegur heim til hennar sjálfrar. '' - Hermann Hesse ...

Prófalestur.

Það er laugardagur.

Efnafræðihelgin mikla hefur gengið í garð.

Ég byrjaði að læra klukkan tíu í morgun. Núna er klukkan að ganga fjögur.

Afrakstur; ömurlegur.

Las frá blaðsíðu 528-577 í hinni æðisgengnu Chemisty the Central Science. Það er bara 13.kafli ...

Djöfull.

Ég er of veik til að standa í þessu.

Ég segi bara eins og félagar mínir í Blue October ... I want to swim away, but don't know how.

Ég þarf samt ekkert að örvænta.

Ég hef símanúmerið hjá Má Björgvinssyni ...