Góðhjarta.

Já góðir hálsar. Afsakið fjarveruna. Ég hef vægast sagt verið upptekin.

Síðustu dagar hafa verið langir og viðburðaríkir. Með Þorláksmessunni á morgun hef ég unnið samtals í tæpa 90 tíma í Eymundsson, enda bíður mín feitur launatékki. Ég er hinsvegar algjörlega uppgefin. Þetta er samt svo gaman að það er allt í lagi. Fólkið er meira en æðislegt, kúnnarnir yfirleitt vinalegir og einu skiptin sem maður gerir sig að fífli er þegar einhver spyr um bók og vill fá að vita hvar hún er. Um daginn spurði mig maður hvar bókina Jarlhetturnar væri að finna. Mér fannst titillinn á bókinni sjálfur nú svo fáránlegur ...

Einkunnirnar eru komnar í hús. Var ekkert sátt fyrst, enda er ég að lækka mig allverulega í meðaleinkunn. En eftir að hafa hugsað málið aðeins betur ákvað ég að þetta væri alls ekki svo slæmt.

Annars er ein tía. Í mætingu. Samt er mætingarblaðið mitt stútfullt af fjarvistum, sem hafa verið afskrifaðir sem veikindi. Í eðlisfræði mætti ég bara í svona 70% af kennslustundunum, enda gekk mér langverst í því prófi. Mætingarblaðið segir reyndar að ég hafi bara mætt í 50% kennslustunda, en það hlýtur að vera eitthver villa. Lífræn efnafræði, sem er fag sem ég mætti í innan við 30% vegna veikinda og brautarskipta, kom ekkert sérstaklega vel út heldur, en við látum það slæda.

Restin er 7ur og 8ur ... Þar á meðal 8 í stærðfræði. Mjöööög glöð.

Jólaballið var svo haldið þann 18.desember á Broadway. Ég var að vinna með Berglindi til sjö, síðan var haldið heim til hennar að gera sig sætan. Ég var í nýjum kjól, á bíl og að sögn viðstaddra góðhjartaðasti einstaklingurinn á ballinu. Ég skutlaði fullum bíl af Garðbæingum heim og ég veit ekki hvað og hvað ...

Takk fyrir súkkulaðið, Perla mín.

Daginn eftir var ég í fríi. Eini frídagurinn fram að aðfangadegi, og var hann vel nýttur í að sofa út, kaupa jólagjafir og hitta gamla vini. Lára kom í innkaupaleiðangur með mér í Smáralindina. Ég keypti allar jólagjafirnar og skellti mér svo í bíó að því loknu. Dan in real Life varð fyrir valinu, enda lítið annað í boði. Góð mynd. Þann dag var ég einnig mjög góðhjörtuð. Ég bauð Láru í bíó.

Sökum gjafmildi minnar ákvað ég að gefa sjálfri mér jólagjöf. Ég gaf mér pils, klút og riiisastóra og 600 blaðsíðna sagnfræðibók, Historica. Ég bara varð. Núna verður gaman um jólin.

Núna er klukkan orðin tvö að nóttu, og ég er einmitt alveg rosalega dugleg í augnablikinu. Ég sópaði allt gólfið í íbúðinni áðan, setti í þvottavél og er að pakka í þessum skrifuðu orðum. Af hverju er maður alltaf duglegastur þegar maður hefur ekki tíma til þess að vera duglegur? Ég á að vera að sofa ...

Annars hef ég lofað sjálfri mér að standa mig betur á næstu önn. Það voru 450 kennslustundir á önninni og ég mætti ekki í 150 af þeim ... Reyndar vegna veikinda, en það er alveg sama. Á næstu önn verð ég aldrei veik. Fögur fyrirheit hér.

,, Seeing isn't believing. Believing is seeing.'' - Setning úr bíómyndinni Santa Claus II ...