Já góðir hálsar. Þessu ætlar ekki að linna. Ég er enn veik.
Ég skil þetta ekki alveg. Ég veit ekki hvort þetta er eitthvað post-einkirningasóttar dæmi eða útaf járnskortinum eða hvað. Ég er allavega sífellt slöpp, stundum með hita, stundum ekki, hausverki, magaverki, meltingartruflanir og síðast en ekki síst; þetta gífurlega máttleysi alltaf hreint.
Það er sama hvað maður tekur inn mörg vítamín eða drekkur marga járndjúsa, þessu ætlar ekki að linna.
Ég tók mér veikindafrí í dag. Eftir fremur rólega helgi náði ég samt að sofa í allan dag. Alveg ótrúlegt.
Fór í brúðkaupið hjá Önnu og Jóni á laugardagskvöldið. Mældi mig með 39 stiga hita áður en lagt var af stað í kirkjuna. Veit ekki hvort mælirinn var í léttu gríni. Ég var samt sem áður frekar slöpp þetta kvöld og hafði ekki mikla matarlyst. Synd og skömm, enda góður matur. Ég náði samt að smella af 205 myndum og vera í viðbjóðslega þröngum kjól. Allt fyrir ástina, eyh?
Bara 3 leikjanámskeið eftir fram að landsmóti. Ég hlakka meira til að fara á landsmót heldur en til Rhódos í augnablikinu. Vá maður. Þetta verður geðveikt.
Annars bý ég í ferðatösku þessa dagana. Hér á Akranesi hef ég rúm inni í tölvuherbergi. Fötin mín eru í stórri ferðatösku á gólfinu og svo í stórum ikea poka inni í forstofuskápnum. Í Reykjavík eru engin föt sem ég á. En flestar aðrar veraldlegar eigur. Ég tek svo oft strætó til Reykjavíkur að mér líður eins og ég sé komin aftur í 4.bekk í MR ...
Minnið mig á það, að næsta sumar ætla ég ekki að vinna með börnum, og ég ætla líka að búa í sama bæjarfélagi og ég vinn. Spurning um að kíkja út í vinnu næsta sumar. Það yrði áreiðanlega lífsreynsla í lagi.
Írskir dagar næstu helgi og ættarmót þarnæstu. Megi það bæði verða skemmtilegt. Amen.
,, We discover in ourselves what others hide from us, and we recognize in others what we hide from ourselves." - Vauvenargues ...
30/06/2008
24/06/2008
Köbenhavn
Já góðir hálsar. Þá er ferðinni til Kaupmannahafnar lokið. Ég uppskar allavega glás af fötum, þónokkur hælsæri og sælar minningar. Újé.
Ferðin hófst kl. 04:30 aðfararnótt fimmtudags. Við Hulda fórum í loftið eftir stutt stopp í fríhöfninni. Við flugum með Iceland express og ég bið ykkur fólk, aldrei gera það. Við fórum í loftið, en eftir svona tæpan klukkutíma var okkur tilkynnt það að um tæknilega örðuleika var að ræða og við neyddumst til að snúa við til Keflavíkur. Þar var gert við loftþrýstingsdælu. Allt í allt vorum við í um 5 tíma inni í vélinni. Fimmtudagurinn var ónýtur. Allt að loka þegar á Kongens Nytorv var komið. Þar sótti Gunnar okkur og labbaði með okkur upp Bredgaden, þar sem hann býr. Um kvöldið var farið út að borða með bræðrunum og rætt hin ýmsu málefni yfir borgara á Café Oscar. Á meðan var Hulda í pössun hjá Hillu. Um kvöldið var svo farið á Stellas með Hillu, Huldu, Dagný, Laufey og Siggu Svölu, sem allar eru búsettar í Danmörku í sumar á geggjuðum launum vegna gengis krónunnar. Gott að það kemur einhverjum vel ...
Á föstudeginum var verslað í 8 tíma samfleytt. Það var rosalegt. Ég er enn að jafna mig. Kvöldið var fínt. Ég, Gunnar, Hilla, Hulda og Dagný fórum út að borða á Italiano. Svo var kíkt í bæinn. Það er að segja þau, ég fór bara að leika við Ásgerði.
Á laugardeginum var haldið áfram að versla og svo skelltum við okkur á lífrænt kaffihús með Ásgerði. Eyddum þar góðum tíma. Síðan fór Hulda í pössun til Hillu og ég fór heim með Ásgerði að sjá nýja herbergið hennar. Manni var svo boðið í mat, það er ekki að spyrja að því. Kvöldið var frekar slappt en við kíktum í bæinn. Við Hilla fórum samt bara snemma heim því hún var með svo mikið ofnæmi og ég bara þoldi ekki reykingalyktina sem ætlaði þar allt að kæfa.
Sunnudeginum var eiginlega bara eytt í rólegheit. Pakka niður, reikna útgjöld og borða. Fluginu heim seinkaði að sjálfsögðu um dágóða stund, ekki bara vegna þess að bensínbíllinn sem átti að fylla vélina var seinn, heldur beygði flugstjórinn líka út af vitlausri braut og við flugum til Noregs til að byrja með.
Ég er búin að vera mjög slöpp síðustu daga. Það er járnleysið. Mamma er að láta mig drekka einhvern ógeðisdrykk daglega sem inniheldur 200% af allri járnþörf sem maður þarfnast dags daglega. Ég hefði staðið mig vel í þætti Sveppa og co. hérna um árið.
Brúðkaupið hjá systur hans Benna um helgina. Kjóllinn er kominn í hreinsun.
,, I can help you, closing the eyes you know." - Var óborganleg setning Huldu við þjóninn á Italiano ...
Ferðin hófst kl. 04:30 aðfararnótt fimmtudags. Við Hulda fórum í loftið eftir stutt stopp í fríhöfninni. Við flugum með Iceland express og ég bið ykkur fólk, aldrei gera það. Við fórum í loftið, en eftir svona tæpan klukkutíma var okkur tilkynnt það að um tæknilega örðuleika var að ræða og við neyddumst til að snúa við til Keflavíkur. Þar var gert við loftþrýstingsdælu. Allt í allt vorum við í um 5 tíma inni í vélinni. Fimmtudagurinn var ónýtur. Allt að loka þegar á Kongens Nytorv var komið. Þar sótti Gunnar okkur og labbaði með okkur upp Bredgaden, þar sem hann býr. Um kvöldið var farið út að borða með bræðrunum og rætt hin ýmsu málefni yfir borgara á Café Oscar. Á meðan var Hulda í pössun hjá Hillu. Um kvöldið var svo farið á Stellas með Hillu, Huldu, Dagný, Laufey og Siggu Svölu, sem allar eru búsettar í Danmörku í sumar á geggjuðum launum vegna gengis krónunnar. Gott að það kemur einhverjum vel ...
Á föstudeginum var verslað í 8 tíma samfleytt. Það var rosalegt. Ég er enn að jafna mig. Kvöldið var fínt. Ég, Gunnar, Hilla, Hulda og Dagný fórum út að borða á Italiano. Svo var kíkt í bæinn. Það er að segja þau, ég fór bara að leika við Ásgerði.
Á laugardeginum var haldið áfram að versla og svo skelltum við okkur á lífrænt kaffihús með Ásgerði. Eyddum þar góðum tíma. Síðan fór Hulda í pössun til Hillu og ég fór heim með Ásgerði að sjá nýja herbergið hennar. Manni var svo boðið í mat, það er ekki að spyrja að því. Kvöldið var frekar slappt en við kíktum í bæinn. Við Hilla fórum samt bara snemma heim því hún var með svo mikið ofnæmi og ég bara þoldi ekki reykingalyktina sem ætlaði þar allt að kæfa.
Sunnudeginum var eiginlega bara eytt í rólegheit. Pakka niður, reikna útgjöld og borða. Fluginu heim seinkaði að sjálfsögðu um dágóða stund, ekki bara vegna þess að bensínbíllinn sem átti að fylla vélina var seinn, heldur beygði flugstjórinn líka út af vitlausri braut og við flugum til Noregs til að byrja með.
Ég er búin að vera mjög slöpp síðustu daga. Það er járnleysið. Mamma er að láta mig drekka einhvern ógeðisdrykk daglega sem inniheldur 200% af allri járnþörf sem maður þarfnast dags daglega. Ég hefði staðið mig vel í þætti Sveppa og co. hérna um árið.
Brúðkaupið hjá systur hans Benna um helgina. Kjóllinn er kominn í hreinsun.
,, I can help you, closing the eyes you know." - Var óborganleg setning Huldu við þjóninn á Italiano ...
10/06/2008
Hvíld.
Já góðir hálsar. Soldið langt síðan síðast.
Ég er byrjuð að vinna á leikjanámskeiðinu og það er alveg ágætt. Reyndar er það alltaf gaman, nema í þessari viku. Þá er það meira brjálæði. Við erum með 40 börn, og ég er að segja ykkur það, þetta er brjálæði. Í síðustu viku voru 16 og það var fínn fjöldi. Þetta er rosalegt. Foreldrar á Akranesi vita greinilega ekki hvað gera á við börnin sín á þessum árstíma. Sumir neyða jafnvel börnin á leikjanámskeiðið, og þá er náttúrulega bara gaman hjá okkur.
Ég hef lítið gert síðan skólanum lauk. Fara í vinnuna, koma heim og horfá despó og tana sig í drasl er það helsta á minni dagskrá. Ég er að hvíla mig eftir einkirningasóttina og MR ógeðið. Ég leyfi mér alveg að vera löt.
Ég hélt matarboð um helgina. Pítsur svona það helsta á matseðlinum. Það eina sem ég kann að elda, þótt ég hafi reyndar lítið komið nálægt því.
Afrekaði það um helgina að fara á Laugarveginn, í Smáralind og Kringluna allt á sama degi. Ég var að leita mér að gleraugum. Þau fundust eftir mikla leit og ég fæ þau eftir tæpa viku. Ójá.
Í gær seldi ég eiginlega íbúðina mína. Samt bara munnlega. Á eftir að ganga frá öllum pappírum seinna í júní. En samt ... ég er búin að selja. Loksins, loksins. Stjörnuspáin segir allt gott um málið. Það er meira kúl að eiga pening inná bankareikningnum sínum í stað þess að eiga íbúð með ónýta skólplögn. Soldið meira kúl allavega.
Ég er soldið mikið að fara til Danmerkur eftir 9 daga.
Og Rhódos eftir svona 50.
Ég æpi inni í mér úr gleði.
,, Þú ert með skrýtið nef.'' - Alltaf komast blessuð börnin vel að orði þegar horft er framan í mig ...
Ég er byrjuð að vinna á leikjanámskeiðinu og það er alveg ágætt. Reyndar er það alltaf gaman, nema í þessari viku. Þá er það meira brjálæði. Við erum með 40 börn, og ég er að segja ykkur það, þetta er brjálæði. Í síðustu viku voru 16 og það var fínn fjöldi. Þetta er rosalegt. Foreldrar á Akranesi vita greinilega ekki hvað gera á við börnin sín á þessum árstíma. Sumir neyða jafnvel börnin á leikjanámskeiðið, og þá er náttúrulega bara gaman hjá okkur.
Ég hef lítið gert síðan skólanum lauk. Fara í vinnuna, koma heim og horfá despó og tana sig í drasl er það helsta á minni dagskrá. Ég er að hvíla mig eftir einkirningasóttina og MR ógeðið. Ég leyfi mér alveg að vera löt.
Ég hélt matarboð um helgina. Pítsur svona það helsta á matseðlinum. Það eina sem ég kann að elda, þótt ég hafi reyndar lítið komið nálægt því.
Afrekaði það um helgina að fara á Laugarveginn, í Smáralind og Kringluna allt á sama degi. Ég var að leita mér að gleraugum. Þau fundust eftir mikla leit og ég fæ þau eftir tæpa viku. Ójá.
Í gær seldi ég eiginlega íbúðina mína. Samt bara munnlega. Á eftir að ganga frá öllum pappírum seinna í júní. En samt ... ég er búin að selja. Loksins, loksins. Stjörnuspáin segir allt gott um málið. Það er meira kúl að eiga pening inná bankareikningnum sínum í stað þess að eiga íbúð með ónýta skólplögn. Soldið meira kúl allavega.
Ég er soldið mikið að fara til Danmerkur eftir 9 daga.
Og Rhódos eftir svona 50.
Ég æpi inni í mér úr gleði.
,, Þú ert með skrýtið nef.'' - Alltaf komast blessuð börnin vel að orði þegar horft er framan í mig ...
Subscribe to:
Posts (Atom)