10.000 ljósmyndir.

Já góðir hálsar. Ég hef gleðifréttir að færa. Ég endurheimti í dag 10.000 ljósmyndir ásamt fullt af glósum og þáttum. Húrra fyrir því. Staðfest.

Það eina sem ég náði að grípa með mér út í brunanum var talvan og harði diskurinn. Svo fór ég reyndar að sjálfsögðu í úlpuna mína á leiðinni út, enda ekki sport að spóka sig um á nærfötunum einum fata úti á nóttunni. En já. Ég gat samt ekki tekið neinar snúrur úr tölvunni og harða diskinum, enda voru þær fastar í fjöltengi sem var við gluggann minn. Eldurinn var allur í glugganum og því ekki séns að ég færi að hætta lífi mínu fyrir nokkra rafmagnsvíra, fóðraða svörtu gúmmíi. Enda lítið mál að fá svoleiðis aftur ... Eða svo hélt ég.

Kom ekki á daginn að snúrurnar í tölvuna mína og harða diskinn voru ófáanlegar á landinu. Á landinu.

Við tók nokkurra vikna bið eftir snúrunum í tölvuna, sem komu frá útlandinu. Það var frábært að geta notað tölvuna aftur, en þar sem það var nýbúið að formata hana var ekkert inni á henni. Ekki einu sinni forrit til að hlusta á tónlist í. Öll gögnin mín voru inni á harða diskinum. Allar ljósmyndir, allar glósur fyrir skólann ..

Svo ég beið.

Í dag var ég svo enn að bíða, tæpum mánuði seinna. Þá tókum við málin í okkar hendur. Við létum fjarlægja harða diskinn úr boxinu og koma honum fyrir í nýju boxi, sem gengur fyrir algengum snúrum. Svo keypti ég líka prentara/skanna/ljósritunarvél í leiðinni. Svo maður er nú vel græjaður núna skal ég segja ykkur. Heldur betur.

Ég keypti reyndar líka hælaskó í dag. Svona spari, fyrir árshátíðina. Alltaf mikil gleðitíðindi þegar stúlka eignast sína fyrstu dömuskó.

Svo smá fréttir af Birkimelnum. Ég vaknaði við brothljóð í morgun. Þá var María að plokka allar flísarnar af baðherberginu. Þær voru víst ónýtar, og ekki er lengur hægt að komast í sturtu á þessu heimili. Tímasetningin er jú frábær, enda árshátíðin á morgun. Ég stunda því Sundhöll Reykjavíkur af miklu kappi. Það er, ég fór í mína fyrstu heimsókn í kvöld. Ég upplifði viss byrjendamistök sem fylgja því að stunda nýjan sundstað. Ég læsti fötin mín inni í vitlausum skáp og þegar ég kem rennandi blaut úr sturtu átta ég mig á því að lykillinn minn er nr. 41, en skápurinn nr. 116 ...

Ég hljóp reyndar ekki upp í móttöku á handklæðinu einu fata. Sem betur fer var starfsmaður niðrí konuklefanum sem ákvað að hjálpa mér. Hún var samt mjög ... óviss um það hvort hún ætti að hleypa mér inn í skápinn. Eins og ég vissi að konan í græna sundbolnum í heita pottinum úti ætti þennan skáp og ég ætlaði að stela peningaveskinu hennar.

Alltaf gaman að vera landsbyggðarkróginn í Reykjavíkinni.

Ég sit hér við tölvuna þegar klukkan er að nálgast miðnætti og maula skúffuköku og skola henni niður með mjólk. Ég vissi að ég myndi detta í þetta ástand aftur, bara tímaspursmál hvenær.

Árshátíðin á morgun og plönuð ferð í sund. Svo er maður komin með eina góða til að sinna skyldum þeirra sem tvítugir eru orðnir. Ó, hvað það verður ljúft að sinna þeim skyldum sjálfur.

22 dagar í tvítugsafmælið kæra fólk.

22 dagar í fiðluball MR. Mig skortir enn kjól og herramann, en skórnir eru þó allavega komnir í hús.

,, Ég var búin að sjá fyrir mér svona ... fólk með kyndla og eitthvað.'' - Sagði Gunnhildur á 6.bekkjaráðsfundi þegar hún lýsti fyrir okkur hvernig hún hafði ímyndað sér fiðluballið ...