24/11/2009

Endalokin nálgast.

Ég sit hér á bókasafninu á Tryggvagötunni með hálftóman kaffibolla og bókina Discovery of society opna fyrir framan mig. Hún er fín.

Ég er að rembast við að koma mér í prófagírinn. Það er ekki nema vika í próf og mér finnst það ógnvekjandi. Ég klára svo prófin eftir rúmar tvær vikur, svo þetta verður ekkert of hræðilegt. Maður hefur víst lent í því verra. Ég er ekki að hata það að vera að fara að klára þessa önn og komast í langþráð skólafrí.

Það er akkúrat mánuður í Aðfangadag. Þá verð ég stödd í Austurrísku Ölpunum að vinna. Planið er nú samt að taka með sér fínan kjól, malt&appelsín og finna jólatré einhverstaðar. Reyni samt að taka sem fæstar jólagjafir með mér út, enda er yfirvofandi yfirvigt farangursins míns óumflýjanleg.

Ég er komin með svo mikið ógeð á skóla. Ég er að taka mér tölvupásu eftir að hafa þraukað í gegn um 30 blaðsíður af 130. Slæmt.

Annars er þessi gella löngu byrjuð á að hlusta á jólalög og borða piparkökur. Það er svo móðins.

Ég vann mína síðustu vakt í Eymundsson í bili á sunnudaginn. Það er nú fínt.

Ég þarf að fara að vinna í jólakortunum, maður verður víst að senda allmörg stykki í ár. Það er bara kósí. Búin að kaupa nokkur stykki og svona. Gerði það reyndar í október. Ég er of mikið jólabarn til að vera ekki heima um jólin. Oooo.

Ég get varla beðið eftir Asíu. Mamma er samt að reyna að sannfæra mig um að fara ekki. Pff.

,,Ég er sko í keppni við Sveppa og Audda og ef þú gefur mér nærbuxurnar þínar fæ ég 4 stig. Hvað segiru, ertu til?" - Spurði haugadrukkinn maður mig að í strætó á sunnudagsmorgni. Maður er hvergi óhultur ...

17/11/2009

Mánuður.

Í dag er 17.nóvember. Ég flýg út eftir mánuð í dag. VÓAH.

Annars eru bara 4 helgar í brottför.

21-22.nóv - óákveðið
28-29.nóv - Vinna og læra fyrir jólapróf
5-6.des - Jólapróf
12-13.des - Sumarbústaður

Ég á of lítinn tíma eftir á Íslandi. Það er svo mikið sem þarf að stússast í áður en ég fer. Hvað þarf maður að hafa með sér til útlanda ef maður ætlar að vera í burtu í kannski 8-10 mánuði? Ég er allavega búin að kaupa mér snjóbretti, svo það kemur með. Og nýji bakpokinn minn sem er svo hardcore að hann er vatnsheldur. Ég veit að ég þarf að hafa með snjóföt og sólgleraugu. Malaríutöflur sem kosta hálfa hendina og vegabréfið.

Annars sit ég hér á kaffitár og læri. Það eru 2 vikur í jólaprófin og það er að bíta mig í rassinn hvað ég er búin að vera ódugleg að lesa þessar bækur. Ojæja.

Ég á ekki að vera að hanga á netinu, en þúst. Glósurnar úr HÍ eru allar á netinu. Það er verið að bjóða uppá afþreyingarvandamál.

Planið er annars bíó í kvöld. 2012. Ég veit ekki hvað ég er að láta hafa mig út í. Ég og gjöreyðingarmyndir erum engin sálufélagar.

En aftur til Durkheim og Marx ...

11/11/2009

Bólusetningar.

Það er allt að gerast.

Í gær kom ég svo miklu í verk að það ætti að vera ólöglegt. Ég vaknaði fyrir allar aldir. Var mætt upp í skóla um 8 og naut þess að drekka kaffi og lesa fréttablaðið fyrir hagfræðitímann. Skilaði inn síðasta verkefni vetrarins og naut þess í botn. Fór svo í ræktina að lyfta. Maður þarf að vera orðin smá sterkur þegar maður fer í ævintýraferð úti í heim. Svo reddaði ég mér ferðatryggingu út árið 2010. Hitti svo Huldu á kaffihúsi. Kominn tími til.

Síðan átti ég læknistíma hjá Ferðavernd sem sér um bólusetningar fyrir ferðamenn. Ég kom þarna inn bara til að spjalla um það hvernig sprautur ég þyrfti og annað. Ég er sem betur fer búin að fá barnaveiki og stífkrampasprautuna. Guði sé lof. En allt annað er eftir. Konan byrjaði allt í einu bara að týna til sprautur og ég bara .. hvað í andskotanum er konan að gera. Ég var ekki búin að undirbúa mig andlega undir það. Það átti að gerast seinna!

En konan vildi endilega bara byrja að sprauta mig á staðnum. Það væri svo stutt í að ég færi út að það væri ekkert vit í því að bíða. Þannig ég laggst á bekk. Fékk eina sprautu í hvora hendi. Lifrarbólga A & B og taugaveiki. Síðan skolaði ég þessu niður með kólerudrykk. Fékk svo reikning upp á 18.200 krónur í andlitið. Sjáumst eftir mánuð í aðra svona umferð. Þetta setur mig á hausinn. En ég held þó allavega lífi.

Svo þarf ég að fá 2 sprautur úti í Austurríki. Þriðju lifrarbólgusprautuna og bólusetningu gegn japanskri heilabólgu. Hún tilkynnti mér það konan að ef þú smitaðist af heilabólgunni væru 60% líkur á því að þú dæir. Vúpsí. En nei, Ísland flytur bóluefnið ekki inn. Æjæj.

Redda þessu í Austurríki.

Var að átta mig á því að ég fer eftir mánuð og 6 daga til Austurríkis. Svo eru bara 170 dagar í Asíu. Við ferðahópurinn hittumst á kaffihúsi í gær og ræddum málin. Hópurinn samanstendur af mér, Liljari, Dagmar og Stellu. Í bili allavega. Fórum yfir ferðaáætlunina og svona. Það var alveg mjög gott að fá að rabba aðeins um þetta. Verður alltaf raunverulegra og raunverulegra að maður sé að fara ...

Við byrjum í Malasíu, svo Laos, Kambódía, Tæland, aftur til Malasíu, svo Indónesía, Gilli eyjar, Singapore og svo endum við í Ástralíu og tökum þar hringinn.

Annars er allt gott að frétta af mér. Ég trúi því varla að það sé minna en mánuður þangað til ég er BÚIN með háskólann.

Það gengur ekkert fyrir okkur að finna vinnu fyrir Liljar í Austurríki. Það var planið. Það er að feila. Verður smá leiðinlegt að skilja hann eftir í 4 mánuði, en hey. Ég hef snjóbretti.

Djöfull á ég eftir að verða góð á snjóbretti þegar ég kem heim. Vona að það fari að koma snjór bráðum svo ég geti prufukeyrt það áður en ég fer út. Sé það samt ekki gerast. Búhú.

En ég mæli ekki með Couples retreat.

,,Nú ætlaru til Asíu. Við mamma þín héldum að þú hefðir bara sagt svona.'' - Sagði pabbi við mig í gær þegar ég talaði við hann um ferðatrygginguna. Foreldrar mínir hafa greinilega mikla trú á mér í ævintýraleitinni ...

08/11/2009

Kuala Lumpur.

Það er svolítið langt síðan ég bloggaði síðast. Vúpsí.

Í dag er ég allavega í Háskólanum að læra stjórnmálafræði. Vísindaferðir og fyrirlestrar. Ég elska að hata það og ég hata að elska það. Ég er allavega komin með það viðbjóðslega mikinn skólaleiða að ég flý land þann 17.desember. Ég er búin að segja mig úr einum áfanga og er bara í 24 einingum núna. Hagfræði, félagsfræði, vinnulagi og íslenska stjórnkerfið. Orðið á götunni er að félagsfræðin verði killer próf. Það eru víst of margir nýnemar í félagsfræðingnum og það þarf að vera með klásus á þau. Við græðum á því í stjórnmálafræðinni, þ.e.a.s. við fáum smá ögrun í þessum prófum.

Samt ógeðslega fáránlegt að vera allt í einu bara að taka 3 jólapróf með nægan tíma á milli til þess að læra. Hvað er ég komin í?

En já. Ég mæti ekki vel í tíma. Það eina sem ég geri í þessum skóla þessa dagana er að skila inn ritgerðum og verkefnum. Læt það nægja. Sparka svo í skólaleiðann rétt fyrir próf, næ þeim öllum, fæ námslán og svo bara bless bless Ísland.

17.desember ... bara 1 mánuður og 10 dagar. Sjitt.

Ég er að fara að flytja til Austurríkis þá. Í 4 mánuði. Að vinna á veitingastað uppi í skíðabrekkunni í Austurrísku Ölpunum. Finnst það semí geðveikt. Búin að kaupa mér snjóbretti og allt.

Svo er planið að koma bara ekkert heim. Eins og staðan er í dag þá fer ég í smá evróputúr í apríl þegar vinnutörninni í Austurríki er lokið og enda í London 2.maí þar sem ég tek flugvél til Kuala Lumpur með nokkrum krökkum. Þá á að hefjast 4 mánaða reisa um Suð-austur Asíu og Ástralíu.

Við stoppum við í Malasýu, Tælandi, Búrma, Laos, Víetnam, Kambódíu, Indónesíu og endum á Gilli Gilli eyjum að kafa. Förum svo yfir til Ástralíu og verðum þar í 3-4 vikur. Það væri yfirnáttúrulega yndislegt að fá vinnu þar og koma ekkert heim fyrr en næstu jól. Verða úti bara í heilt ár. Það er alveg komin tími á það að maður fari að sjá heiminn svolítið. Þá á maður ekki svo mikið eftir. Bara Ameríkuna, suð og norður.

Er samt smá stressuð yfir þessum bólusetningarsprautum sem ég þarf að fá fyrir ferðina. Þær eru ógeðslega dýrar og ég er skíthrædd við að fá sprautur. Ég veit vel að ég verði að fá þær. Hef allavega lítinn áhuga á því að smitast af taugaveiki, lifrarbólgu eða mænusótt.

Ég er líka hrædd við skordýrin sem verða þarna. Og Kambódía er ekki öruggasti staðurinn í heiminum. Maður er bara spenntur með svona pínu drulluhræðslu á meðan. Má mann það?

Ég er samt svo viðbjóðslega full af tilhlökkun yfir þessu öllu saman. Flyt út af Vesturgötunni núna eftir viku. Spara smá pening áður en ég fer út. Jiii.

Svo fer maður alveg að verða komin með ógeð á þessum flutningum fram og til baka. Akranes-Reykjavík-Akranes ... Urgh.