Drulla.

Ja godir halsar. Eg er a lifi.

Her er morgunmatur ad haetti Englendinga sem samanstendur af beikoni, eggjahraeru og pylsum. Ef madur labbadi ekki eins mikid herna og raun ber vitni kaemi madur heim med kransaedastiflu. Madur er alltaf labbandi, en thad tekur mig 45 minutur ad labba i vinnuna a hverjum degi.

A morgun er eg i frii og tha aetlum vid nokkur i Chalmford, sem er litill baer i grendinni. Thar er H&M og sundlaug.

Annars er internet timinn minn ad klarast. Frekar skrytid samt ad sja svona mikid af arobum og thess hattar. Their sofa i tjoldum vid hlidina a okkur. Vid megum ekki vera lettklaeddar i kring um tha utaf their eru ekki vanir thvi. Thad er allt frekar strangt herna i sambandi vid samskipti milli kynjanna, samskipti milli starfsfolks og barna og klaedaburd.

Islendingarnir eru ad brjota thessar reglur haegri vinstri, thvi thad er ekki kynjaskipt i okkar tjoldum og Englendingarnir eru ekkert serstaklega sattir. Kemur mer samt a ovart hvad thad eru margir heitir gaurar herna. Svisslendingarnir eru alveg ad gera sig, Bandarikjamenn eru vinalegir og Sadi arabarnir eru alltaf ad bidja baenir a mottunum sinum og hropa log med sverd.

Annars kved eg bara i bili ur drullunni. Her var litid sunami flod i fyrradag og svaedid minnir vafalaust a litla hroarskeldu i augnablikinu.

Minna en manudur i ad eg flytji inn i nyju ibudina!

Auf wiedersehen.