Heim.

Ég er komin heim.

Eftir að hafa orðið vitni af mestu nördasamkomu lífs míns er ég loksins komin heim. Því fylgja reyndar blendnar tilfinningar, þetta voru svo frábærir krakkar. En ég er komin heim. Íslenskt vatn, tölva með íslensku lyklaborði, íslenskur matur og síðast en ekki síst rúmið mitt.

Ég hallast reyndar frekar að því að þetta hafi verið meiri djamm og verslunarferð heldur en nokkurn tíma skátaferð, en það er ljúft að vera orðin 18 ára.

Of mikið að segja, of lítill áhugi fyrir því. Ég nenni ekki að koma með ferðasögu.

Annars fáum við íbúðina afhenta eftir 17 daga. Það er frekar töff. Við erum komin með leigjanda. Hann er frá Hollandi og vinnur með Gunnari. Þessi vetur verður satt að segja fróðlegur.

Ég er búin að versla af mér rassgatið, er orðin frekar tönuð og helsátt.

10 dagar í skólann. Ég er í fríi þangað til. Það eina sem er á döfinni hjá mér er að klára Harry Potter, pakka niður öllum mínum eigum í pappakassa og finna mér vinnu fyrir veturinn í höfuðborginni.

Annars er ég búin að redda mér stærðfræðihjálp frá manninum sem var í ólympíuliðinu í eðlis- og efnafræði núna í ár.

Í öðrum fréttum hata ég breska flugvelli. Ég neyddist til að taka allt úr bakpokanum mínum á flugvellinum vegna þess að ég var með barmnælu í töskunni, og það var verið að auglýsa final call á hliðinu mínu. Bretar sökka.

,, Excuse me, but you have a bra on you. '' - Sagði afgreiðsludama við mig í La Sensa í gær, en hann festist í bakpokanum mínum á leið minni um búðina ....