Stolthed.

Maður gleymir stundum að vera stoltur af sjálfum sér.

Það eru ekkert allir sem geta verið í fullu námi, fá fínar einkunnir, vinna fyrir 120-150 þúsundum á mánuði, búa að heiman, standa á eigin fótum og fá litla sem enga fjárhagsaðstoð frá foreldrum sínum.

Ég get það. Gleymi því bara allt of oft hvað það er frábært.

Tímamót.

Já góðir hálsar.

Það er mjög svekkjandi að eiga sáralitla peninga fyrir mat á þessum krepputímum. Kristjana og Svala eru reglulega boðnar í mat hjá tengdó. Því er ég oft ein heima á kvöldmatartímanum og á rosalega sjaldan mat. Nema morgunkorn. Ég á nóg af morgunkorni.

Það er samt pínu kósí að vera einn heima í myrkrinu. Þessa dagana geri ég lítið annað en að hlusta á Frank Sinatra og lesa.

Það er búið að gerast of mikið síðan í síðustu færslu. Ég er of löt við að blogga. Ég og góð vinkona mín, Carrie Bradshaw, vorum of uppteknar saman. En núna hef ég lokið að horfa á allar seríurnar, bíómyndina og lesa bókina.

Næstu bækur á dagskrá eru þá Glerkastalinn, Brautryðjandinn og Tegurheftið.

Ef ég stikla á stóru um afdrif mín síðustu daga þá er það óvissuferð Jónatan, óperusýning með Kalla, árshátíðin, ratleikurinn mikli, vinna grilljón mikið, vera veik...

Ég er eiginlega bara hissa á því hvað ég fæ góðar einkunnir í skólanum miðað við hvað ég vinn mikið með skólanum. Ég fæ meira útborgað núna í vetur með skólanum heldur en ég var að fá í sumar. Ég tel það mjög óeðlilegt.

Við höfum reyndar ákveðið að flytja héðan af Klapparstígnum um áramótin. Leigan er alltaf að hækka og framboð á vinnu að minnka. Ég get ekki beðið eftir því að komast í ódýra kjallaraherbergið sem ég fann mér hjá háskólanum og þurfa ekki að vinna með skóla lengur. Þar er reyndar ekki hægt að opna glugga né komast á klósett eða í sturtu. Það verður bara áskorun að búa þarna. Svona survivor 101 Reykjavík.

,, Mig langar í nefið þitt. Það er svo sjaldgæft.'' - Sagði Helga, samstarfsmaður minn við mig í gær. Þennan hafði ég aldrei heyrt áður ...

Morgunblaðið.

Já góðir hálsar.

Það er heilsíðu viðtal við mig, Svölu og Kristjönu í Morgunblaðinu í dag.

Það er svo fallegt.

Artic climate impact assessment.

Já góðir hálsar. Langt síðan ég bloggaði almennilega, enda hef ég sjaldan verið eins löt þegar ég á frí. Eins og ég sagði í síðustu færslu, þá seldi ég íbúðina mína.

Áður en ég keypti íbúðina átti ég 2.200.000 inná bankareikningi. Eftir að ég er búin að selja hana á ég 199.908. Verðbólgan er tík. Efnahagurinn á Íslandi er tík.

Um helgina var ég að vinna. Náði samt að fara í tvítugsafmæli, rosalega fjallgöngu og taka stórt vídjógláp. Litið til baka var helgin alls ekki svo slæm. Ég fór í tvítugsafmæli til Dagnýjar með það fyrir augunum að afhenda henni pakkann og kíkja aðeins. Ég kom heim klukkan 4 eftir að hafa skutlað fullum bíl heim. Ég vaknaði klukkan 7 morguninn eftir til þess að mæta í leikfimi. Ójá. Þessi leikfimistími gilti jafn mikið og 8 aðrir, svo ég varð. Við fórum í fjallgöngu. Ekki yfir eitt fjall, heldur mörg.

Þetta var örugglega ein mest krefjandi reynsla lífs míns. Það að læra undir stærðfræðiprófin í 4.bekk bliknar í samanburði. Við löbbuðum frá Þingvöllum yfir í Hvalfjörð, 17 kílómetra, yfir fjöll og firnindi. Ég var komin heim klukkan 5, það er 9 klukkutímum eftir að lagt var af stað. Það var hellidemba, eða réttara sagt sturta himnanna, meirihluta leiðarinnar. Skórnir voru eitt stöðuvatn, nestið blautt og skyggnið hræðilegt. Vá hvað þetta var rosalegt.

Þegar ég kom heim fór ég beint á vídjóleiguna, tók 2 myndir og keypti mér bland í poka. Það var jú laugardagur. Eftir það lagðist ég beint upp í rúm. Horfði á P.S. I love you sem var ömurleg. Síðan sofnaði ég. Þegar ég vaknaði horfði ég á Fargo. Hún er svo rosalega góð. Úff. Hafði séð hana áður, en var knúin til þess að sjá hana aftur.

Annars er ég að fara á nýjustu sýningu óperunnar í október. Var að panta miða áðan. Hlakka ótrúlega til. Kalli ætlar að koma með mér. Það er einstaklega gott að eiga vini sem nenna með manni á svona sýningar. Sérstaklega þegar maður er alltaf sífellt fimmta hjólið hérna á heimilinu.

Ég var í 4.sæti í Twister keppni skólans áðan. Gömlu fimleikahæfileikarnir að segja til sín.

Ég var að kaupa mér bók í gær. The Atlas of lost cities. Ég er búin að safna mér ágætlega góðu magni af sagnfræðibókmenntum. Hef aldrei tíma til að lesa þetta almennilega. Geri það á næsta ári þegar ég tek mér skólafrí.

Þann 1.júní verð ég að flytja af Klapparstígnum. Nema ég vilji finna mér nýja meðleigjendur og leigja áfram. Vil samt frekar fara að vinna á skemmtiferðarskipi. Var að finna mér frábæra stöðu. Deck steward. Þá er maður að raða upp sólbekkjum og gefa fólki handklæði. Svo máttu alltaf fara í land þegar þú átt frí, svo þú skoðar fullt af löndum. Þú ert semsagt í fríi, en samt að skoða heiminn. Maður eyðir nokkrum mánuðum þar, fer svo í interrail eða e-ð, og svo á stúdentagarðana í nám.

Úff. Það er svo gott að vera komin með markmið.

Jæja, ég þarf að fara að glugga aðeins í bækurnar; Impacts of warming artic, Caring for our future: action for Europes environment og Artic climate impact assessment. Það er svo gaman að gera líffræðiritgerð. Svo þarf ég að fara að vinna.

Ég fæ svo sjúklega mikið útborgað í október og nóvember. Þetta nær engri átt. Verð að hætta að vinna svona mikið.

,, Takk fyrir ekkert.'' - Sagði einn róninn í gær eftir að ég hafði afgreitt hann. Síðan skellihló hann ...

Merkisdagur.

Já góðir hálsar.

Ég skrifaði undir afsal og kaupsamning í dag.

Íbúðin er ekki lengur mín.

Við systkinin töpuðum gríðarlegum fjármunum.

En þúst, svekk.

Jóhanna - ekki lengur íbúðareigandi, og finnst það fínt.

P.s. náði að fá mér 5 klst lúr í dag.

Sársauki.

Já góðir hálsar. Lífið getur stundum verið einn samfelldur sársauki. Ég fékk að upplifa það á fimmtudaginn. Úff.

Það var busun. Við vorum að hlaupa. Og ég datt. Eða réttara sagt, skall í jörðina með andlitið á undan. Það var ógeðslega vont, en af því ég var grýla, og maður tollerar bara einu sinni á ævinni, þá varð ég að standa upp og halda áfram að öskra.

Ég var með gerviblóð í kring um munninn, en eitthvað af því var reyndar alvöru.

Það var ógeðslega gaman að busa og vera í tóga og allt það. En eftir að ég var búin að sinna hlutverki mínu sem grýla lét ég eiginlega bara undan sársaukanum og hélt mig til hlés. Fór að taka myndir. Eftir að síðasti businn var tolleraður fór ég beint uppá skrifstofu og bað um plástur. Vinstri fóturinn var eitt stórt brunasár, sá hægri samanstóð af tveim minni stykkjum, vörin sprungin og kjálkinn bólginn.

Konan á skrifstofunni átti engan plástur sem var nógu stór. Ég sat þá bara í stól inná skrifstofu að þrífa brunasárin með spritti og barðist við tárin það sveið svo. Busarnir þurftu þá náttúrulega að streyma inn á skrifstofu med det samme og spyrja mig hvað hafi gerst. Ég var alveg einstaklega sorgleg. Ennþá ófrýnileg, eins og grýlum sæmir, með risastóran kökk í hálsinum að segja öllum að það væri allt í lagi með mig. Djöfull leið mér kjánalega.

Mér var svo illt í fætinum allan daginn og allt kvöldið, og er reyndar enn, að ég gat eiginlega ekki skemmt mér nógu vel á busaballinu eða neitt.

Daginn eftir gerði ég lítið annað en að fara í skólann og svo á Akranesið. Það var líka leiðinlegt.

Það er einhvern veginn allt frekar leiðinlegt þessa dagana. Held að það hafi eitthvað að gera með það að ég er veik. Fæ að vita það eftir helgi hvort þetta sé salmonellusýkning eður ei. Ef salómón hefur ekki látið á sér kræla vill doksi setja mig í ristilspeglun.

Lífið er eintómt partý.

Maður má samt ekki vera veikur. Maður þarf að vinna til að geta borgað leigu til að geta verið í skóla. Þótt maður hafi varla orku í hvorugt. Þetta er orðin einn helvítis vítahringur.

Það kom blaðamaður frá Mogganum í fyrradag og tók viðtal við mig, Svölu og Kristjönu. Viðtalið á að birtast í aukablaði Morgunblaðsins sem heitir heimili og hönnun. Það á meðal annars að birta mynd af herberginu mínu, það var víst svo flott ...

Tók upp stuttmynd á miðvikudaginn fyrir kvikmyndagerð. Það var ógeðslega gaman. Minnti mig á gömlu góðu tímana þar sem tónlistarmyndböndin Call on me og Worries of the world voru gerð. Og svo auðvitað stuttmyndin Netjuský.

Það var samt gaman að vinna í dag. Ég vissi svo mikið sem fólk var að spyrja um. Og ég var ekki að afgreiða. Bara að ganga frá bókum. Það er gaman að leika bókanörd.

Annars ætla ég að eyða laugardagskvöldinu í að læra.

,, Drink the pain away.'' - Klárlega setning fimmtudagsins ...

Magakveisa.

Já góðir hálsar.

Eftir að hafa horft á tíu fréttirnar í kvöld er ég í sjokki.

Nánari útskýringar:

http://www.landlaeknir.is/lisalib/getfile.aspx?itemid=3686

Ég held ég sé með salmonellu.

Dem.

Annars er það bara ristilspeglun á næstkomandi dögum.

Vúhú.

Magaspeglun. Í smáatriðum.

Já góðir hálsar. Dagurinn byrjaði vel. Ég fór í magaspeglun. Þetta þótti mér mjög einstök upplifun og ætla ég mér að lýsa henni fyrir ykkur í smáatriðum.

Ég mæti galvösk niðrá sjúkrahús Akraness kl. 9:45 eftir að hafa neitað fylgd frá honum pabba. Ég ætlaði að sýna fólki það, að ég væri sko orðin 19 ára, og þar sem þetta á ekki að þurfa að innihalda sprautur og nálar hélt ég að allt yrði í lagi.

Ónei.

Hjúkrunarkonan Lilja fylgdi mér inná slysavarðstofu. Þar fór ég úr jakka og skóm og lagðist uppá bekk og fékk fallegt bleikt teppi yfir mig. Hún mældi blóðþrýstinginn og byrjaði að spjalla. Blóðþrýstingurinn var 120 yfir 75, sem á að vera mjög gott. Ég fæ púlsmæli á puttan og hún tilkynnir mér það að ég sé með 100% súrefnismettun. Frábært. Eftir þetta sprautar hún deyfilyfi niður í kokið á mér og biður mig að kyngja. Bragðið er viðurstyggð. Ég hafði ekkert mátt borða né drekka í langan tíma áður en ég kom á spítalann, og deyfilyf í morgunmat er ekki beint draumamáltíðin.

Eftir að hún var búin að sprauta þrisvar sinnum ofan í kokið á mér, og ég búin að kúgast sæmilega mikið, býður hún mér róandi. Hún segir að flestir eigi það til að kúgast mikið í sjálfri magaspegluninni og hvort að ég sé klígjugjörn. Ég viðurkenni það að ég sé klígjugjörn, en óttinn við nálar og sprautur sé það mikill að ég vilji ekki fá róandi. Þá myndi ég hvort sem er æla, falla í yfirlið eða fara að gráta. Ég vildi helst ekki fara að gráta fyrir framan starfsmenn spítalans, enda bráðum tvítug.

Trausti meltingarlæknir kemur inn. Ég leggst á vinstri hliðina svo ég sjái ekki á sjónvarpsskjáinn. Ég er látinn stilla mér þannig upp að ef ég skildi æla fari það ekki á fötin mín. Ég fæ eitthvað munnstykki og læknirinn byrjar að troða slöngunni, með myndavél á endanum, ofan í kokið á mér eins og ekkert sé sjálfsagðara. Ég kúgast, en hann biður mig um að kyngja vel. Hann heldur áfram að troða slöngunni lengra og lengra, og hún er miklu þykkari en ég bjóst við. Hún er í raun rúmur sentimeter í þvermál, en ég bjóst einungis við nokkrum millimetrum.

Ég reyni eins og ég get að anda rólega eins og þessar tvær hjúkkur biðja mig um að gera. Önnur strýkur hárið á mér og hin heldur í hendina. Læknirinn er pollrólegur. Þegar slangan er komin 1 meter ofan í mig finn ég virkilega fyrir henni einhverstaðar þarna lengst inni. Sem er mjög óþægilegt. Síðan þar sem slangan er komin að skeifugörninni er blásið smá lofti í magann og tekið vefjasýni. Í þeim töluðu orðum kemur rosalegt hljóð úr maganum, eins og hann sé að kúgast, og ég byrja að æla. Reyndar er ælan bara hvítt slím, enda enginn matur né drykkur í maganum til að æla. Það er alveg einstaklega óþægilegt að æla með þykka slöngu í kokinu og hún vellur bara stjórnlaust út um annað munnvikið eins og þú sért lamaður.

Þegar læknirinn er byrjaður að draga slönguna út ákveður hann að stoppa einhverstaðar á leiðinni og taka annað sýni. Ég æli meira. Þegar hann loksins dregur út slönguna kemur enn meira slím og þau þurrka það framan úr mér. Restina þurrka ég svo sjálf.

Hjúkrunakonurnar byrja að hrósa mér í hástert yfir því hversu vel ég hafi staðið mig og mér líður eins og ég sé í 1.bekk og hafi náð að skrifa nafnið mitt rétt. Allt mjög kjánalegt, en þó furðulega hughreystandi.

Ég stend upp þegar mér er byrjað að líða betur og fer inná skrifstofuna hjá Trausta. Hann segir að ekkert hafi virst óeðlilegt hjá skeifugörninni og að hann haldi að ég sé ekki með glútenóþol. Hinsvegar hafi hann séð roða í einhverjusemégmanekkihvaðvar og það gæti bent til þess að þetta sé annaðhvort magasár eða bakteríusýking. Fæ niðurstöðuna eftir viku.

Ég fer heim. Er gjörsamlega eftir mig. Fæ strax háan hita og leggst uppí rúm. Geri lítið annað mestallan daginn. Ligg bara fyrir. Borða lítið sem ekkert. Hef ekki lyst.

Þegar mamma kemur heim úr vinnunni spyr hún mig útí það hvernig hafi gengið. Hún hryllir mig með því að segja að ef þetta sé bakteríusýking þurfi það að komast á hreint sem fyrst. Því ef þetta séu einhverjar bakteríur geti þær þynnt húðina í maganum og búið til gat á honum. Við því þurfi að taka sterk lyf.

Mig langar ekki í gat á magann.

Tók strætó til Reykjavíkur um kvöldmatarleytið, enn með háan hita. Lá í móki hér á Klapparstígnum meðan aðrir fögnuðu ólympíuhetjunum okkar. Ákvað svo að fara á Mini panorama docs sýninguna á Reykjavík shorts and docs film festival klukkan 23 til að gera eitthvað. Þarf að fara á tvær sýningar á þeirri kvikmyndahátíð. Það er heimavinna í kvikmyndavali. Hátíðinni er að ljúka og ég hef ekki séð eina einustu.

Fór í fyrsta heimspekitímann minn í gær. Tek það sem aukagrein, þ.e.a.s. ég þarf ekki að taka það. Finnst það samt spennandi, hef örugglega sjaldan þurft að hugsa eins mikið í einni kennslustund. Ef ég verð samt að drukkna í vetur verður heimspekin því miður að fjúka. Samt fróðlegt að taka heimspeki og stjörnufræði á sama tíma.

Nú þarf ég að blogga um það hvernig mér fannst þessar heimildarmyndir á nýja kvikmyndablogginu mínu, sem ég fæ einkunn fyrir. Það verður ekki epísk færsla. Ég er komin með hausverk ...

,, We are what we believe we are.'' - C.S. Lewis ...

Magaspeglun.

Já góðir hálsar. Ég er veikur. Ég er alltaf veikur.

Ég fór til læknis þegar ég kom heim frá Rhódos. Hann vill taka vefjasýni úr mér til þess að athuga hvort ég sé með glútenóþol. Ég fer semsagt uppá spítala á Akranesi á miðvikudaginn og þar mun verða framkvæmd á mér magaspeglun. Það er, einhver snúra mun vera sett ofan í magann á mér og taka bita úr skeifugörninni minni.

Læknirinn sagði að fram að magaspegluninni yrði ég að vera rosalega dugleg að borða allt sem inniheldur glúten til að maginn yrði í sem verstu ástandi. Ég held að mér hafi tekist það, því í dag var ég bara orðin virkilega veik. Maginn á mér er í hakki, ég er með hita, mér er skítkalt, ég svitna rosalega og mér líður bara alveg virkilega illa.

Skólinn er byrjaður. Samt ekkert kominn á fullt. Ég er bekkjaráðsmaður. Og í verklegri líffræði á fimmtudögum. Einu greinarnar sem ég er í eru stærðfræði, líffræði, íslenska, saga, jarðfræði, stjörnufræði, heimspeki og kvikmyndafræði. Og ég tek bara 4 jólapróf. Verður mjög indælt. En reyndar alveg þúst ... 15 vorpróf ...

Er komin með nýtt blogg. Samt bara fyrir kvikmyndafræðival. Það er kvikmyndagerd-johanna.blogspot.com. Afskaplega skemmtilegt.

Ég er of veik til að blogga meira. Ég vorkenni sjálfri mér rosalega í augnablikinu.

,, Adventure is just bad planning." - Roald Amundsen ...

Ísland, fagra Ísland.

Já góðir hálsar. Þá er maður komin heim. Til Íslands. Til Reykjavíkur. Á Klapparstíginn. Yndislegt.

Þótt að útskriftarferðin hafi verið æðisgengin, þá er svo gott að vera komin heim. Að geta sturtað niður klósettpappírnum, að geta farið í sturtu án þess að verða rakur það sem eftir er dags, að geta drukkið vatn úr krananum, að geta gengið í dúnúlpu og síðast en ekki síst, að geta kúrt á K17.

Orðabók: K17 = Klapparstígur 17.

Herbergið mitt var sjúklega sveitt. Þar voru allir með niðurgang ofan í brókarsóttina og áfengiseitrunina. Ókei, reyndar smá ýkjur, en samt. Það voru allir með niðurgang, alltaf.

Myndavélinni minni var reyndar stolið þarna úti. Sem mér tókst að eiga alveg í heila viku áður en einhver grikkjadurgur stal henni. Ég er svo sár að eiga engar myndir frá Rhódos. En Sjóvá ætlar að gefa mér nýja. Það bætir samt ekki upp minningatapið. Ojæja.

Ég gæti komið með fleiri fleiri þúsund orð um þessa ferð. Um leigubílstjórann, lyftuna, sólbrunann, djammið, tógakvöldið, colorado, ævintýraferðina til Tyrklands, tzatiki og mýbit. Í staðinn ætla ég bara að gantast með allt þetta við krakkana þangað til æviloka. Og þá sérstaklega um leigubílstjórann.

Um jólin er stefnan tekin á Kanaríeyjar með um 70 FVA útskriftarnemum. Þar verður djammað í viku. Og sólað sig. Og hvílt sig á skólabókunum. Ferðin er langtum ódýrari en ég hélt, þannig ég er hætt við að hætta við. Ég kem með. Vá hvað ég er farin að hlakka til.

Síðan ég kom heim er ég búin að vera alein heima. Svala og Kristjana eru búnar að vera úti á Marmaris í sinni útskriftarferð. Ég fór til Tyrklands til að heimsækja þær og þvílíkur hiti. Rhódos var svona mátulega viðbjóðslegt, en Marmaris var bara hryllingur. Úff. Allavega, á meðan ég er búin að vera ein heima er ég búin að þvo allan þvottinn minn, setja saman fataskápinn minn, mála herbergið mitt með hjálp Huldu, færa til öll húsgögn, þrífa og taka til. Dugnaður.is

Ég er svo búin að vera á Akranesinu í allan dag. Tala við tryggingarnar, fara í bankann, athuga með verkalýðsfélagið, fara til læknis og láta Freyju fá afmælisgjöfina sína. Útréttingar á bíl eru allt í lagi. Ég hata hinsvegar að útrétta í Reykjavík þegar maður þarf að taka strætó út um allt. Reyndar er eitthvað hjól inni í forstofunni heima hjá mér sem ég veit ekki alveg hver á. Ég var orðin svo svangur í gær að ég brunaði á þeim græna fák, sem er nýja nafn hjólsins, niðrá stælinn með Huldu, Hillu og Herdísi. Fínt hjól. Ég tel mig einnig hafa tekið það frjálsri hendi, þar sem það var inná heimili mínu. Verður fróðlegt að vita hver átti það.

Reyndar er ég líka búin að redda mér vinnu í Eymundsson. Það er að segja, redda mér vöktum. Það tók tvö símtöl. Einkar hentugt. Er komin með aðra hvora helgi í Smáralindinni og 2 kvöld í viku í Austurstræti. Byrja þar í kvöld og svo er aukavakt í Smáralind á fimmtudaginn strax eftir skólasetningu.

Ég hlakka svo til að byrja að lifa þessu venjulega lífi. Það er ekkert neikvætt við það. Bý á frábærum stað með frábæru fólki, er í frábærum bekk með frábæra kennara og er í frábærum fögum. Er í frábærri vinnu og sé fram á frábært félagslíf í vetur.

Lífið er allt eitthvað svo bjart framundan. Elska það. (Fyrir utan þá staðreynd að ég fæ ekki ókeypis strætókort ... )

,, Stelpur, þetta er í fyrsta skipti síðan við komum til Rhódos sem ég hef farið á klósettið bara til að pissa! Við þurfum að skála fyrir því í kvöld.'' - Jújú, stemmingin í herberginu var orðin persónuleg síðustu dagana ...

Togakvold

Ja godir halsar. Er her uti a Rhodos med 184 odrum mr-ingum og thad er buid ad vera ogedslega gaman.

Eg er mega brunnin a rassinum og aftan a laerunum svo thad er vont ad sitja. Eg er lika brunnin a bringunni thannig eg tharf alltaf ad vera i bol.

Thad er sjukt fallegt herna en lika vidbjodslega heitt.

I gaer var togakvoldid og eg hef sjaldan skemmt mer svona vel um aevina. Allir voru svo brunir og saetir i hvitu lokunum. Godur matur og fritt a barinn allt kvoldid i bodi 5.bekkjarads. Sumir endudu skinny dippin', adrir i feitum sleik en ein neyddist til ad labba nakin heim ...

Eini svarti bletturinn a kvoldinu var sa ad toskunni hennar hillu var stolid. 'I thvi var myndavelin min, myndavelin hennar, siminn hennar og veski med ollum kortum og peningum. Mer er eiginlega drullusama um myndavelina. Eg fae hana baetta. En eg fae ekki minniskortid aftur, og a thvi voru allar myndirnar sem eg var buin ad taka i ferdinni. Allar minningarnar horfnar! Og thad voru eiginlega engir ad taka myndir a togakvoldinu nema eg og hilla, thannig thetta er ekki bara fult fyrir okkur, heldur allan arganginn ....

Eg er soldid ohress i augnablikinu utaf thessu rugli. Buin ad vera ad vesenast i thvi sidan eg vaknadi ad reyna ad finna myndavelina. Var uppa logreglustodinni i dag, og thad var upplifun i lagi ...

,, Johanna, er haegt ad vera med klamidyu i halsinum, thvi eg held eg se med thad." - Ein onefnd og vel thunn eftir atburdarikt kvold ...

Rhódos.

Já góðir hálsar. Eftir rúman sólarhring flýg ég út til Rhódos.

Það er of knappur tími. Ég á eftir að þvo öll fötin mín, þurrka þau, pakka, setja saman nýja fataskápinn minn, taka til í herberginu mínu, redda vöktum í Eymundsson fyrir næsta vetur ...

Vei.

Ég er samt búin að kaupa mér bikiní, kaupa evrur, redda sjúkratryggingaskírteini, taka í sundur gamla fataskápinn minn, skúra gólfið í öllu herberginu mínu, rútta öllu til þar inni og láta loka sparireikningnum mínum í bankanum.

Ég kvaddi Freyju og Láru í dag yfir kvöldverði og verslunarferð. Ég hjálpaði Freyju að endurheimta farsímann sinn úr klóm Rúmfatalagersins og sagði bæ við Magnús og Ylfu í síma. Þau eru komin til Eyja blessanirnar.

Æji. Ég er ekki búin að sofa rassgat síðustu vikuna og það er svo að koma niður á mér núna. Og ég er svöng. Ég ætla að fá mér smá ben&jerry's og horfá friends.

Ábending: Góð gjöf handa Jóhönnu væri dagur í spa ...

,, Life is like a box of chocolates... you never know what you're gonna get.'' - Forrest Gump ...

Skeinerí.

Já góðir hálsar. Írskum dögum lokið.

Eftir vinnu á föstudeginum var skellt sér í götugrill eftir að hafa keypt miða á Lopapeysuballið. Jörundarholt 1-32 skellti saman kjöti á grillið. Heljarinnar stemning. Ég beilaði reyndar snemma og skellti mér til Ylfu, í grill hjá Jörundarholti 220-232. Svo kom Magnús og við náðum í Freyju. Við fórum þá til Láru. Þar fjölgaði óðum, en Styrmir, Christian, Sævar og Hulda bættumst við. Við röltum á útitónleikana, sýndum okkur og sáum aðra. Ég hitti þjónustufulltrúann minn frá Landsbankanum Austurstræti. Voru það sko endurfundir í lagi. Einnig fékk ég mér pítsu frá Dominos og labbaði með Ylfu, Magnúsi og Huldu heim.

Laugardagurinn var osom. Grillpartý heima hjá Ylfu fyrir ballið. Fólkið, maturinn, tónlistin, samræðurnar, drag-showið hjá Davíð og fimleikahæfileikar Sævars ... Nautn. Það kom skýrt fram þetta kvöld að Benni er ekta borgardrengur. Hann mætir hér til að fara á útiball í ljósum frakka og lakkskóm. Stór mistök. Ég lánaði honum lopapeysu af stóra bróður, enda kom í ljós þegar á ballið var komið að það var mjög góð hugmynd. Drullan, Sálin hans Jóns míns, útikamrar og sódóma. Fullkomnun.

Sunnudagurinn var tekinn rólegur. Við Benni fórum til Reykjavíkur eftir að ég fékk ferðanesti. Með öðrum orðum skútufranskar. Algjör nauðsyn. Þar var skellt sér í Kringluna og gert kjarakaup á útsölu í skóbúð nokkurri.

Helgarnar gerast varla betri.

Ég heyrði eftirfarandi samtal í vinnunni. Einhverra hluta vegna fannst mér það einkar spaugilegt. Og krúttlegt.

Ég: Krakkar, farið á klósettið núna ef þið þurfið að pissa.
Barn 1: Ég þarf að pissa.
Barn 2: Ég þarf ekki að pissa, ég þarf að kúka.
Barn 1: Kanntu að skeina þér?
Barn 2: Jáh, það er sko geggjað létt.
Barn 1: Já ég líka ...

Veikur kútur.

Já góðir hálsar. Þessu ætlar ekki að linna. Ég er enn veik.

Ég skil þetta ekki alveg. Ég veit ekki hvort þetta er eitthvað post-einkirningasóttar dæmi eða útaf járnskortinum eða hvað. Ég er allavega sífellt slöpp, stundum með hita, stundum ekki, hausverki, magaverki, meltingartruflanir og síðast en ekki síst; þetta gífurlega máttleysi alltaf hreint.

Það er sama hvað maður tekur inn mörg vítamín eða drekkur marga járndjúsa, þessu ætlar ekki að linna.

Ég tók mér veikindafrí í dag. Eftir fremur rólega helgi náði ég samt að sofa í allan dag. Alveg ótrúlegt.

Fór í brúðkaupið hjá Önnu og Jóni á laugardagskvöldið. Mældi mig með 39 stiga hita áður en lagt var af stað í kirkjuna. Veit ekki hvort mælirinn var í léttu gríni. Ég var samt sem áður frekar slöpp þetta kvöld og hafði ekki mikla matarlyst. Synd og skömm, enda góður matur. Ég náði samt að smella af 205 myndum og vera í viðbjóðslega þröngum kjól. Allt fyrir ástina, eyh?

Bara 3 leikjanámskeið eftir fram að landsmóti. Ég hlakka meira til að fara á landsmót heldur en til Rhódos í augnablikinu. Vá maður. Þetta verður geðveikt.

Annars bý ég í ferðatösku þessa dagana. Hér á Akranesi hef ég rúm inni í tölvuherbergi. Fötin mín eru í stórri ferðatösku á gólfinu og svo í stórum ikea poka inni í forstofuskápnum. Í Reykjavík eru engin föt sem ég á. En flestar aðrar veraldlegar eigur. Ég tek svo oft strætó til Reykjavíkur að mér líður eins og ég sé komin aftur í 4.bekk í MR ...

Minnið mig á það, að næsta sumar ætla ég ekki að vinna með börnum, og ég ætla líka að búa í sama bæjarfélagi og ég vinn. Spurning um að kíkja út í vinnu næsta sumar. Það yrði áreiðanlega lífsreynsla í lagi.

Írskir dagar næstu helgi og ættarmót þarnæstu. Megi það bæði verða skemmtilegt. Amen.

,, We discover in ourselves what others hide from us, and we recognize in others what we hide from ourselves." - Vauvenargues ...

Köbenhavn

Já góðir hálsar. Þá er ferðinni til Kaupmannahafnar lokið. Ég uppskar allavega glás af fötum, þónokkur hælsæri og sælar minningar. Újé.

Ferðin hófst kl. 04:30 aðfararnótt fimmtudags. Við Hulda fórum í loftið eftir stutt stopp í fríhöfninni. Við flugum með Iceland express og ég bið ykkur fólk, aldrei gera það. Við fórum í loftið, en eftir svona tæpan klukkutíma var okkur tilkynnt það að um tæknilega örðuleika var að ræða og við neyddumst til að snúa við til Keflavíkur. Þar var gert við loftþrýstingsdælu. Allt í allt vorum við í um 5 tíma inni í vélinni. Fimmtudagurinn var ónýtur. Allt að loka þegar á Kongens Nytorv var komið. Þar sótti Gunnar okkur og labbaði með okkur upp Bredgaden, þar sem hann býr. Um kvöldið var farið út að borða með bræðrunum og rætt hin ýmsu málefni yfir borgara á Café Oscar. Á meðan var Hulda í pössun hjá Hillu. Um kvöldið var svo farið á Stellas með Hillu, Huldu, Dagný, Laufey og Siggu Svölu, sem allar eru búsettar í Danmörku í sumar á geggjuðum launum vegna gengis krónunnar. Gott að það kemur einhverjum vel ...

Á föstudeginum var verslað í 8 tíma samfleytt. Það var rosalegt. Ég er enn að jafna mig. Kvöldið var fínt. Ég, Gunnar, Hilla, Hulda og Dagný fórum út að borða á Italiano. Svo var kíkt í bæinn. Það er að segja þau, ég fór bara að leika við Ásgerði.

Á laugardeginum var haldið áfram að versla og svo skelltum við okkur á lífrænt kaffihús með Ásgerði. Eyddum þar góðum tíma. Síðan fór Hulda í pössun til Hillu og ég fór heim með Ásgerði að sjá nýja herbergið hennar. Manni var svo boðið í mat, það er ekki að spyrja að því. Kvöldið var frekar slappt en við kíktum í bæinn. Við Hilla fórum samt bara snemma heim því hún var með svo mikið ofnæmi og ég bara þoldi ekki reykingalyktina sem ætlaði þar allt að kæfa.

Sunnudeginum var eiginlega bara eytt í rólegheit. Pakka niður, reikna útgjöld og borða. Fluginu heim seinkaði að sjálfsögðu um dágóða stund, ekki bara vegna þess að bensínbíllinn sem átti að fylla vélina var seinn, heldur beygði flugstjórinn líka út af vitlausri braut og við flugum til Noregs til að byrja með.

Ég er búin að vera mjög slöpp síðustu daga. Það er járnleysið. Mamma er að láta mig drekka einhvern ógeðisdrykk daglega sem inniheldur 200% af allri járnþörf sem maður þarfnast dags daglega. Ég hefði staðið mig vel í þætti Sveppa og co. hérna um árið.

Brúðkaupið hjá systur hans Benna um helgina. Kjóllinn er kominn í hreinsun.

,, I can help you, closing the eyes you know." - Var óborganleg setning Huldu við þjóninn á Italiano ...

Hvíld.

Já góðir hálsar. Soldið langt síðan síðast.

Ég er byrjuð að vinna á leikjanámskeiðinu og það er alveg ágætt. Reyndar er það alltaf gaman, nema í þessari viku. Þá er það meira brjálæði. Við erum með 40 börn, og ég er að segja ykkur það, þetta er brjálæði. Í síðustu viku voru 16 og það var fínn fjöldi. Þetta er rosalegt. Foreldrar á Akranesi vita greinilega ekki hvað gera á við börnin sín á þessum árstíma. Sumir neyða jafnvel börnin á leikjanámskeiðið, og þá er náttúrulega bara gaman hjá okkur.

Ég hef lítið gert síðan skólanum lauk. Fara í vinnuna, koma heim og horfá despó og tana sig í drasl er það helsta á minni dagskrá. Ég er að hvíla mig eftir einkirningasóttina og MR ógeðið. Ég leyfi mér alveg að vera löt.

Ég hélt matarboð um helgina. Pítsur svona það helsta á matseðlinum. Það eina sem ég kann að elda, þótt ég hafi reyndar lítið komið nálægt því.

Afrekaði það um helgina að fara á Laugarveginn, í Smáralind og Kringluna allt á sama degi. Ég var að leita mér að gleraugum. Þau fundust eftir mikla leit og ég fæ þau eftir tæpa viku. Ójá.

Í gær seldi ég eiginlega íbúðina mína. Samt bara munnlega. Á eftir að ganga frá öllum pappírum seinna í júní. En samt ... ég er búin að selja. Loksins, loksins. Stjörnuspáin segir allt gott um málið. Það er meira kúl að eiga pening inná bankareikningnum sínum í stað þess að eiga íbúð með ónýta skólplögn. Soldið meira kúl allavega.

Ég er soldið mikið að fara til Danmerkur eftir 9 daga.

Og Rhódos eftir svona 50.

Ég æpi inni í mér úr gleði.

,, Þú ert með skrýtið nef.'' - Alltaf komast blessuð börnin vel að orði þegar horft er framan í mig ...

Endalok.

Já góðir hálsar. Þriðja skólaárinu er hér með lokið. Ég er frjáls.

Tók síðasta prófið fyrir 2 dögum síðan og fékk einkunnir afhentar í dag. Ég er mjöööög sátt.

Ég fékk 9 í líffræði. Ég er að segja ykkur það, ég er natúral wünderkind í þessari grein. Osom.

Einkunnin sem ég er samt ánægðust með er eðlisfræði. Stúdentspróf í eðlisfræði: 7.5

Veivei.

Kæru lesendur, hér með er það staðfest. Ég hef lokið öllum þessu ógeðslegu raungreinum. Ég er stúdent. Ég þarf aldrei að læra þetta aftur.

Á næsta ári er það bara íslenska, stærðfræði, líffræði, saga, jarðfræði og heimspeki. Lífið er ljúft.
En áður en ég byrja í 6.bekk þarf ég samt að fara til Danmerkur, fara á bíladaga, írska daga, ættarmót, landsmót og síðast en ekki síst, Rhódos.

Byrjaði í vinnunni í gær. Bjó til plaköt, bar kassa og hjólaði í fyrirtæki. Allt voða skemmtilegt.

Ég tók hláturskast áðan þegar maðurinn í kvikmyndinni Death at a Funeral borðaði óvart smá kúk úr frænda sínum. Ég hef einfaldan húmor.

,, It doesn't matter if you failed or succeded. The most important thing is that you tried.'' - Death at a funeral ...

Sjúkrapróf.

Já góðir hálsar. Einn og hálfur dagur er klárlega ekki nægur tími fyrir mig. Allavega ekki þegar ég er að læra undir stærðfræðipróf. Þótt ég sé bara á nátt2 þá er þetta samt alveg lúmskt.

Ég allavega svaf ekkert í nótt. Ætlaði að læra allar reglurnar í morgun. Það eiginlega var ekki að ganga upp. Ég þarf meiri tíma í reglur. Ég tók stresskast og hugsaði um það í hvaða skóla ég ætlaði nú að fara í á næsta ári. Á endanum hringdi ég nú samt í hana mömmu og sannfærði hana um að hringja mig inn veika. Ég er alveg veik. Veik á geði af prófstressi.

En ég meina, af hverju að vera í 2 og hálfa viku í prófum þegar þú getur verið þrjár? ...

Eðlisfræðin gekk samt sjúkt vel miðað við getu og fyrri störf. Mjög sátt þar. Mig grunar að ég hafi náð öllum prófum hingað til, en það verður víst bara að koma í ljós um mánaðarmótin.

Áður en ég sækji um að skipta um skóla ætla ég nú fyrst að fara í stærðfræðiprófið. Annars eru Kvennó eða FVA ágætir kostir ...

"It is not enough to do your best. You must know what to do and THEN do your best." - W. Edwards Deming ...

Dauðþreyta.

Já góðir hálsar. Níu próf búin.

Vá hvað ég er þreytt. Beint eftir prófið á miðvikudaginn fór ég að vinna. Í gær var ég að læra þýsku og svo tók ég til í herberginu mínu og skipulagði glósur fyrir eðlisfræði og efnafræði. Í dag fór ég í 3 klst stúdentspróf í þýsku og þaðan beint í vinnuna.

Ég er dauðþreytt, og á klukkustund eftir í vinnunni. Ég er sorgleg.

Bara tvö próf eftir. Bara tvö próf eftir. Eðlisfræði og stærðfræði.

Núna eru stelpurnar allar búnar í prófum og eru í djammbústað. Ég ætla í staðinn að læra vel og mikla eðlisfræði. Veivei.

Ég skil mig ekki. Þegar ég var í þýskuprófinu í dag eyddi ég 2 klst í málfræðihlutann! Þá átti ég næstum allt hitt eftir. Tíminn bara gjörsamlega flaug áfram. Áður en ég vissi af átti ég svona 55% eftir af prófinu. Það er tvær langar ritanir, stíl og spurningar úr smásögunum. Herre gud, ég náði samt að klára prófið. Hvernig það tókst skil ég ekki. Undravert.

Íslensk ritgerð er fáránlegasta próf í heimi. Ég labbaði inn, skrifaði ljóta ritgerð á 80 mínútum og hljóp út. Ég hata svona tilgangslaus próf.

Það er mánuður í Danmörku.

78 dagar í Rhódos.

5 dagar í sumarfrí.

Í kvöld ætla ég að borða pítsu, horfa á vídjó og sofa svo út á morgun. Ég á það skilið.

P.s. Ég fékk símtal í gær. Allar skólplagnirnar í íbúðinni minni eru ónýtar og það á eftir að kosta mig svona hálfa milljón að gera við það. Húrra fyrir því að eiga íbúð 19 ára ...

Áts.

Já góðir hálsar. Færsla númer 101, sem er einnig mitt núverandi póstnúmer.

Það er alveg einstaklega vont að skrifa á lyklaborðið þannig þetta verður bara stutt.

Íslenskan var semí rúst. Allt Perlu að þakka, sem hringdi í mig klukkutíma fyrir próf og sagði mér hvað kæmi. Þetta yndi.

Efnafræðin áðan var ekki svo mikið rúst. Ég næ prófinu vonandi. Ástæðan fyrir því að það er svo vont að skrifa á lyklaborðið er sú að ég nagaði neglurnar mínar heldur betur í prófinu áðan. Blæddi úr þremur puttum.

Fyrstu 2 klst í prófinu var ég eitthvað voða lítil í mér en síðasta klukkutímann náði ég að reikna helling. Þannig ég náði á endanum að svara alveg svona 70% af prófinu, og ég þarf bara að ná 4 til að ná ... ætla bara svo sannarlega að vona að það takist.

Næsta próf er brandari. Íslensk ritgerð á morgun. Svo fer ég að vinna. Á föstudaginn er svo stúdentspróf í þýsku, og þá fer þessu nú bráðum að ljúka. Þetta er búið að vera rosalega fljótt að líða.

Eftir vinnu á föstudagskvöldið er stefnan sett á Snæfellsnes. Þar munum við Perla læra okkur til ógeðis með hjálp orkunnar frá Snæfellsjöklinum. Eðlisfræði verður sko tekin í bakaríið ... eða svo gott sem ...

,, Everyone has his day and some days last longer than others." - Winston Churchill ...

Nummer hundert.

Já góðir hálsar. Þetta er færsla númer 100.

Ég sit hér lokuð inná bókasafni, hlustandi á 10 ára gömul Eurovision lög og lesandi enn eldri íslensk ljóð.

Ákvað að blogga í tilefni af því hvað ég er sorgleg.

Var í lífrænni efnafræði í dag. Svaraði 95% af prófinu. Það er ekki fall, held ég ...

Það er svo mikill léttir að vera LOKSINS búin með þetta HELVÍTIS fag og fá að losna undan þessu ógeði.

Sama gleði mun fást eftir efnafræði og eðlisfræði. Nema komi til endurtökuprófa. Þá eru aðeins fleiri dagar í frelsi.

Mér líður samt svolítið núna, að fyrst ég gat náð lífrænni ætti ég líka að geta rest.

,, Ég sá sólina, og mér fannst þá sem ég sæi göfugan Guð.'' - Ullabjakk á allar 200 vísurnar fyrir prófið á morgun ...

Steinn í mallakút.

Já góðir hálsar. Ég hef lokið 4 prófum af 11, þar af 3 stúdentsprófum.

Ég er að deyja.

Ég var í 3 klukkutíma í enskuprófi í morgun. Eftir það fór ég beint að læra fyrir munnlega hlutann, sem ég hafði neyðst til að vanrækja sökum vinnu minnar um helgina. Of lítill tími, og viti menn. Mér gekk illa í prófinu. Jújú, þetta er bara enska, en þegar þú dregur smásögu sem þú hefur ekki lesið í 4 mánuði og öll þekking um vísindagreinina þurrkast á óskiljanlegan hátt út úr heilanum á þér, þá er þér ekki viðbjargandi.

Hef ég minnst á það hvað það er rosalega slæm hugmynd að vinna í prófum?

Ekki á morgun, heldur hinn, er ég að fara að taka stúdentspróf í fagi sem ég hata. Lífræn efnafræði. Ég er svo gjörsamlega algjörlega dauðuppgefin eftir allt stressið og álagið í dag að ég sé mér ekki fært að læra að svo stöddu.

Ég kenni einkirningasóttinni um.

Mér er orðið skítsama hvaða einkunnir ég fæ. Bara að ég nái. MR er ekki í uppáhaldi þessa dagana og þið vitið ekki hvað það er freistandi að fara í áfangaskóla næsta haust og klára um jólin. Án sérstakra stúdentsprófa.

Ég leggst alltaf í mínar neikvæðustu hugsanir þegar prófin eru að gera út af við mig. Ég hugsa alltaf bara nokkur eftir. Sumarið er að koma ...

Verðbólgan er að éta upp alla peningana mína. Það er mögulega kominn kaupandi að íbúðinni minni, en þá kem ég kannski bara út á núlli. Ég vil það ekki. Ég vil ekki hafa það á samviskunni að verðbólgan hafi étið milljónirnar mínar vegna þess að ég keypti íbúð á óhagstæðum tíma.

Ég skil ekki peninga. Vil ekki skilja.

Eina skemmtilega stundin sem ég hef átt alla vikuna var þegar ég horfði á Stellu í orlofi.

Ég vorkenni sjálfri mér óskaplega.

,,En vandamálin eru til að takast á við þau.'' - Stella í orlofi ...

Skúffukaka og mjólk.

Já góðir hálsar. Á morgun er fyrsta prófið og ég get ekki neitað því að stressið er farið að segja til sín.

Ég er reyndar búin með munnlega stúdentsprófið mitt í þýsku, og það gekk vonum framar. Með öllu og öllu tek ég 11 próf og bara 10 eftir ...

Líffræðin byrjar á morgun. Var að vinna í gær. Ætlaði að grípa í bækurnar í vinnunni, enda ekki mikill tími til stefnu. En nei. Var þá ekki bara sjúklega mikið að gera og ég var á haus alla vaktina. Það er alltaf indælt. Vinn svo föstudag, laugardag og sunnudag. Fer svo í stúdentspróf í ensku og lífrænni efnafræði í vikunni eftir það. Ég á svolítið bágt að vera að vinna í prófunum, en svona er lífið. Viva das Leben ..

Í gær fór ég í mína síðustu kennslustund í ensku, efnafræði og eðlisfræði. Síðasti þýskitíminn var samt ánægjulegastur. Kristjana, kennarinn okkar, bakaði handa okkur köku og bar hana fram með nýmjólk. Hún hélt svo litla ræðu þess efnis að hún myndi aldrei gleyma okkur. Hugljúft. Síðan helltu flestir mjólkinni sinni niður.

Námseinkunnir afhentar í gær. Ég er með 8 í íslensku og ensku og 9 í líffræði og íþróttum. Lélegasta einkunnin er svo í lífrænni efnafræði, skiljanlega. Meðaleinkunn er 7,2 og ég una bara ágætlega við mitt miðað við aðstæður. Þetta ár er búið að vera mjög sérstakt. Hlakka til að sjá raunmætingu mína. Veikindi eru ekki af hinu góða.

Þetta er búið að vera gott ár fyrir MR. Við unnum Gettu betur, Morfís, MR-ví daginn, þýskuþrautina, stærðfræðikeppnina, eðlisfræðikeppnina, efnafræðikeppnina, frönskuþrautina og bara ... jahá.

Þetta ár er búið að líða glæpsamlega hratt. Ég trúi því varla að eftir sumarið verð ég orðin útskriftarnemi í tóga. Ég hef bara eitt að segja um það. Sjitt.

Sumarið verður samt geðveikt. Ég finn það á mér. Verð að vinna eitthvað í vinnuskólanum en aðallega á leikjanámskeiðinu. Ég mun búa bæði á Akranesi og í Reykjavík og mun fara 2svar til útlanda og fara á írska daga, í útilegur og ég veit ekki hvað og hvað.

Fórum út að borða í hádegishlénu í gær við Perla, Kristín, Hilla og Hulda til að fagna síðasta skóladeginum. Það var indælt.

Annars hef ég ákveðið að ég mun dimmitera með Láru um jólin, bara af því ég má það. Fara svo í útskriftarferð númer tvö með FVA og koma tönuð í skólann eftir jólafrí.

Þetta ár hljómar vel.

Þarf bara að klára 10 mökk erfið próf, síðan getur lífið hafist á ný.

,, Live as if you were to die tomorrow. Learn as if you were to live forever." - Gandhi ...

Mánuður í frelsi.

Já góðir hálsar. Ég er eiginlega í sjokki.

Það kom skýrt fram í dag hversu gjörsamlega grunlaus ég er um umhverfið í kring um mig. Ég vil kenna sjónvarpsleysinu á heimili mínu um það. Það er að segja skort á ríkissjónvarpinu. Ég ákvað að rölta fram í sjónvarpsholið hjá tengdarforeldrunum áðan þegar ég sá að allir meðlimir heimilisins höfðu safnast þar saman og hlustuðu með mikilli athygli á fréttarþulinn. Hvað var í fréttunum?. Jú, mótmælin miklu.

Ég er í sjokki. Ég studdi vörubílstjórana í öllu og unglingana. Lögreglan á Íslandi má skammast sín. Og Geir H. Haarde .. eigum við að ræða það eitthvað eða? Ég var ekki á sama máli og fólkið hér frammi sem sagði að þetta væru bara hálfvitar og að lögreglan hefði átt að vera löngu búin að stoppa þetta.

Fyrir mér eru vörubílstjórarnir fulltrúar allra stétta á Íslandi sem fá að kenna á þessari gengislækkun. Guð hjálpi íslenskum heimilum þegar reikningar aprílmánaðar koma inn um póstlúguna. Stjórnmálafólk neytar að gera eitthvað í málinu. Finnst bara svo frábært að það þori einhver að segja skoðun sína.

En annars er ég komin með vinnu í sumar. Leikjanámskeið og flokkstjóri í vinnuskóla Akraness. Ætla að búa bæði í Reykjavík og á Akranesi í sumar. Ég, Sigga og Perla ætlum að leigja herbergið mitt allar saman í sumar. Ég fæ sumarfrí hjá Eymundsson Austurstræti og byrja aftur að vinna þar í ágúst. Lífið er allt að smella saman.

Hlakka til Danmerkur og Rhódos í sumar. Og að vera úti allan daginn í sólinni og fá tan. Og fara í sund á Akranesi og geta farið í útilegur og .... vá.

Það er minna en mánuður í að ég sé búin í skólanum. Ég klára 21.maí. Þá verður sko fagnað. Glósun í íslensku er lokið. Og þýsku líka semí.Þá eru bara 6 greinar eftir. Söss, það reddast.

Var í munnlegu stúdentsprófi í þýsku sem gildir 30% af stúdentseinkunn og kennarinn sagði að okkur Giselu hefði gengið mjög mjög vel. Ég er ekki fallin í þýsku, svo mikið er víst. Ég brosi bara út af eyrum.

Fall kemur ekki til greina.

,, Always remember that the future comes one day at a time." - Dean Acheson ...

Leiðindatími.

Já góðir hálsar. Nú er kominn sá tími í lífi sérhvers MR-ings, að hann fari að verða leiðinlegur.

Ástæðan fyrir því er einfaldlega sú að prófatörnin er á næsta leyti. MR-ingar umgangast nær því einungis aðra MR-inga, enda fáir sem skilja þessa raun.

Ég er orðin leiðinleg. Ég er byrjuð á prófalestri.

Ég skammast mín að vísu fyrir bloggleysið, en ég hef bara því miður haft svo sjúklega mikið að gera.

Ég hef aldrei áður farið í yfirgripsmikil stúdentspróf, og ég hef aldrei áður verið að vinna í vorprófunum. Þetta verður svo sannarlega áhugavert.

Ég kvíði fyrir öllum prófum, enda hefur þetta skólaár verið sjúklega asnalegt. Ég hef verið svo mikið veik svo lengi.

Var hjá lækni í dag. Fór í blóðprufu. Oj.

Ég er ekki ennþá komin með vinnu í sumar. Ég veit alveg hvar ég enda samt sem áður ...

Vinnuskóli Akraness og leikjanámskeið verður örugglega næsti vinnustaðurinn minn. Ætli ég verði ekki að segja upp í Eymundsson á næstu dögum ...

Eina spurningin sem er eftir er þá hvar ég ætli að búa í sumar. Ætla ég að taka strætó uppá Akranes á hverjum morgni eða ætla ég að flytja þangað?

,,Failure is the opportunity to begin again more intelligently." - Henry Ford ...

Grímuball.

Ég er ekki ennþá komin með netið. Það sökkar.

Ástæðan fyrir því er Alex, en hann býr í íbúðinni uppi. Við deilum sama router og hann neitar að láta mig fá lykilorðið. Helvítis mella.

Ojæja. Lífið er búið að vera frekar gott þessa dagana. Ég fór á árshátíð Eymundsson síðustu helgi. Þar vann ég í happadrætti. Ég vann matarkörfu, út að borða fyrir 4, nokia síma, army hníf, heimilissíma, Erró bókina og poka stútfullan af nammi.

Svo var grímuball Framtíðarinnar í gærkvöldi. Það var sjúklega gaman. Við stelpurnar gerðum okkur til heima hjá mér, þ.e.a.s. ég, Hulda, Sigga, Perla, Kristín og Ívar. Við pöntuðum okkur pítsu, skelltum okkur í búninga og skemmtum okkur vel. Fórum svo í fyrirpartý til Ástríðar, sem lék sjóræningja. Ég var hjúkka, Hulda lögga, Perla candy cain striper, Sigga rauðhetta, Kristín FBI agent, Hilla desperate housewife og Ívar var ... með kúluhatt.

Alltaf skemmtilegt að sjá fólk leggja mikinn metnað í búningana.

Fyrirpartýið var fínt, og ballið líka. Reyndar var frekar gaman á ballinu, þrátt fyrir að XXX Rottweiler væru að spila. Ég fýla þá engan veginn. Stórgott ball.

Það styttist óðum í vorprófin. Næsta vika verður ógeð, en svo ætti að fara að hægjast um. Á mánudaginn er stóra þýskuprófið, þriðjudaginn líffræðipróf, miðvikudaginn stærðfræðipróf, fimmtudaginn efnafræðipróf og föstudaginn eðlisfræðipróf. Úff.

Ég get ekki fengið fulla vinnu í Eymundsson í sumar. Ég er samt komin með vinnu, ef ég vil. Vandamálið er bara að sú vinna er á Akranesi. Samt sem áður geðveikt skemmtileg vinna. Leikjanámskeið.

Hvað á ég að gera? Ég nenni eiginlega ekki að taka strætó uppá Akranes á hverjum degi og mig langar að búa í Reykjavík í sumar. Það er alveg spurning um að labba bara á milli fyrirtækja hérna í miðbænum í næstu viku og sækja um. En mig langar samt svo mikið að vinna á leikjanámskeiðinu.

Erfitt líf.

Mörðurinn hann bróðir minn datt svo sannarlega í lukkupottinn í Danaveldinu í gær. Hann fékk einhverja sjúklega góða vinnu hjá tölvufyrirtæki. Af hverju get ég ekki verið svona heppin líka ...

Og já. Ég er að selja klósettpappír til styrktar mér í útskriftarferð til Rhódos núna ef einhver hefur áhuga.

Mig vantar kennslu í efnafræði, eðlisfræði og lífrænni efnafræði á næstkomandi dögum. Get boðið þýskukennslu eða íslenskukennslu í staðinn. Skólalífið er doldið erfitt þessa dagana. Verð að fara að flytja inn á Þjóðarbókhlöðuna bráðum.

,, Já, hann var rekinn út af ballinu fyrir að pissa á vegginn inná klósetti. Svo var hann geðveikt hissa á því að honum hefði verið hent út. Hann var bara að pissa á veginn.'' - Var eitt af slúðrinu af grímuballinu sem maður heyrði í hádeginu ...

Óljóst.

Já góðir hálsar. Netið hefur legið niðri hjá mér um skeið sökum viðgerðar á tölvugarminum mínum. Það er reyndar ekki enn komið í lag, en ég redda mér.

Skólinn byrjaði aftur í dag eftir páskafríið mikla. Því var eytt í Akranes, Hvammstanga og vinnu. Ljúfa lífið.

Það styttist í vorpróf ... og sumarið. Ég er ekki komin með sumarvinnu, og það nagar mig að innan. Gjörsamlega.

Ég fékk reyndar vinnutilboð í dag. En sú vinna er á Akranesi. Samt mjög skemmtileg og lífleg vinna. Leikjanámskeið. Svo ræddi ég við þýskukennarann minn í dag. Hún var yfirmaður í vinnuskóla Reykjavíkur síðasta sumar. Hún sagði að það væri sjálfsagt að leggja inn gott orð fyrir mig, eða tala bara við stjórann sjálfan. Þannig að ég þyrfti ekkert að leggja inn umsókn.

Stundum er gott að vera góður í þýsku.

En ég veit það ekki. Veit ekki hvort ég nenni að vinna á Akranesi. Veit ekki hvort ég nenni að vinna í vinnuskólanum. Ég er mjög óviss núna þessa dagana.

Hlakka til á laugardaginn. Þá er árshátíð Eymundsson. Það verður fróðlegt kvöld.

Fékk 8 fyrir íslenskuritgerðina mína. Mjög sátt þessa dagana. Lífið er eintóm hamingja. Svona eiginlega.

Ég er blönk.

Páskafrí.

Já góðir hálsar. Páskafríið hefur staðið yfir núna í 4 daga og ég get ekki sagt að ég hafi verið neitt sérstaklega dugleg.

Ég hef lesið 1 kafla í Chemistry og glósað 2 kafla í eðlisfræði. Vá.

Ég hef löggilda afsökun fyrir letinni. Ásgerður var á landinu og maður varð að eyða smá tíma með Dananum sínum.

Í staðinn fyrir áætlaða innilokun hef ég eytt þessum dögum í sundi, á rúntinum, kaupa ís og smakka rauðvín. Í dag var ég reyndar innilokuð á bókasafninu. Húrra fyrir því.

Ég hélt uppá afmælið mitt um daginn. Það var sjúklega kósí. Veitingar í boði fermingartímabilsins og ég fékk fallegar gjafir.

Ég fór í matarboð til mömmu um daginn. Það er að segja í skólann til hennar. Þar fékk ég að smakka lynghænu, humar, önd, gæs ... og allt. Mjög fróðlegt kvöld.

Vinna um helgina. Strætó til Reykjavíkur. Oj.

,, Heyrðu! Það er bannað að kúka í pottinn." - Öskraði Ylfa þegar við stelpurnar kíktum í pottinn til hennar í gær ...

Afmælisdagurinn.

Já góðir hálsar, í dag átti ég afmæli. Ég varð 19 ára.

Dagurinn byrjaði æðislega. Sambýlisfólk mitt vakti mig klukkan hálf átta um morguninn. Þá gengu þau Svala, Kristjana og Lalli inn í herbergi til mín haldandi á þessari bráðfallegu afmælisköku með 19 kertum á. Logandi að sjálfsögðu. Þau sungu afmælissönginn fyrir mig með sínum undurfagra samhljóm, og ég get svo svarið það, ég hef aldrei vaknað svona hamingjusöm.

Þegar fram var komið með stírurnar í augunum og ruglað hár beið mín þessi líka dýrindis morgunverður. Ristað brauð með osti og sultu ásamt rjúkandi heitu kakói. Ekki amalegt það skal ég segja ykkur. Þegar ég mæti í skólann fæ ég engar hamingjuóskir, en slengt er framan í mig stærðfræðiprófi uppá 3,3. Ég held ennþá í mínar hamingjusömu hugsanir og tek Pollýönnu á þetta. Það gengur bara betur næst.

Í hádegishlénu fer ég á Sólon með Perlu, Kristínu, Siggu og Ívari. Það var voðalega kósí stund, en samt stutt, enda lengd hádegishlésins ekki nema 40 mínútur.

Skóladagurinn er ekki sá skemmtilegasti, en hann er það samt útaf því að ég átti afmæli. Bekkurinn tók við sér að lokum og söng fyrir mig afmælissönginn. Það er alltaf jafn kjánalegt að standa eins og þvara úti á miðju gólfi og láta syngja fyrir sig. Brrr, kjánahrollur. Samt smá gaman.

Eftir skóla dreif ég mig í Kringluna. Ætlaði að reyna að finna eitthvað fallegt handa mér í afmælisgjöf. Fann ein sólgleraugu. Ömurleg verslunarferð. Enda leiðinlegt að versla einn.

Fór svo að vinna klukkan fimm. Það er ekki búið að vera neitt að gera í kvöld. Ég er bara búin að vera hanga eitthvað. Aðstoða einstaka viðskiptavin og lesa þýsku. Það er ekki gaman að þurfa að vinna á afmælisdaginn sinn, en einhvernveginn verður maður víst að lifa. Hvað er ég að kvarta? Vinnan mín gæti ekki verið betri.

Ég ætla að bjóða stelpunum í smá stelpu-afmælisboð á laugardagskvöldið. Þær virðast samt vera að beila á mér hver af annarri. Fjáraflanir, vinna, handboltapartý og aðgerðir eru víst mikilvægari en ég. Ég er samt ekkert súr. Þegar maður býður mörgum er alveg vitað að einhverjir komast ekki. Ég fékk þó allavega afmæliskveðjur, og það nóg af þeim.

Og nei, ég veit ekkert hvað mig langar í í afmælisgjöf. Mjúkur pakki er samt alltaf velkominn. Eða eðlisfræði-efnafræði-stærðfræðikennsla ...

Fékk pening frá mömmu og pabba í afmælisgjöf. Veit ekki hvort ég eigi að kaupa mér ljósmyndasett eða borga útskriftaferðina með honum. Ég er á báðum áttum.

Ég vil þakka öllum fyrir sms-in, símtölin, myspace og facebook kommentin, hamingjuóskirnar og faðmlögin í dag. Þið hafið gert daginn mjög ánægjulegan.

,, Þú ert að verða sú manneskja sem þig hefur alltaf langað að vera. Þú þarft enn að uppræta gömul mynstur - og þar situr ein hugmynd sem fastast.'' - Sagði stjörnuspáin mín í dag, og átti einstaklega vel við ...

Akranesdvöl.

Já góðir hálsar. Ég sökka opinberlega. Það eru að verða 2 vikur síðan ég bloggaði síðast.

Herranótt er búin.

Ég ákvað að fara ekki í framboð. Ég varð að velja á milli þess að borga fyrir prentun á plakötum og bæklingum eða borga húsaleigu, rafmagn og hita. Valið var augljóst.

Ég fór á árshátíð NFFA á fimmtudaginn. Þar sáu Freyja og Lára og Anna um árshátíðina og þetta toppaði algjörlega árshátíðina í MR. Báðar meiraðsegja til samans. Maturinn var miklu betri, skemmtiatriðin aksjúallí fyndin og ballið frábært. Ekki skemmdi það svo að ég tók myndir af liðinu. Allir svo sætir.

Ég var á Skaganum alla helgina. Nema ég fór með Láru og Magnúsi í afmæli hjá Huldu á laugardagskvöldið. Mikið af fólki, mikið gaman, mikið fjör. Hið besta mál. Endaði svo heima hjá mér í rúminu mínu með Huldu og Láru. Þvílíkur fengur.

Ég svaf alla helgina. Hvíldi mig. Þurfti svolítið svona á því að halda. Opnaði ekki skólabækurnar. Stærðfræðipróf á morgun. Spurning um að sökka svolítið í því barasta ...

Fór á Algjör draumur áðan með Láru. Hið ágætasta leikrit. Tónlistin bætti upp fyrir það hve söguþráðurinn var á köflum gallaður og langdreginn.

Fannst MR leikritið betra. Þar fékk maður leikskrá, tónlistin var meistaraverk og leikurinn frábær.

Svo er það bara strætó heim í fyrramálið ... Mitt uppáhald.

Oj, foj.

Já góðir hálsar. Ég fann tíma til þess að setjast niður í ró og næði fyrir framan tölvuna og blogga. Ég er í vinnunni.

Ég er að vinna niðri í ritfangadeild í Eymundsson í Austurstræti. Hér er klukkan að verða hálf tíu og stutt í lokun. Síðan klukkan sjö hef ég setið hér aðgerðarlaus. Þá var ég búin að fylla á blekhylkin, taka á móti bókapöntun, verðmerkja hana og þjófaverja .. og þá er bara eftir að aðstoða viðskiptavini. Sem eru ekki til staðar.

Ég er reyndar með bókina Am kürzeren Ende der Sonnenallee hérna við hliðina á mér og á að vera að lesa. Ég bara nenniðí ekki. Í staðinn er mér kalt. Ég er samt með ofn á fullu hérna við hliðiná mér og heitt kakó í annarri. Ég er bara svo köld alltaf. Ég þarf alltaf að fara að sofa með 2 sængur. Mér er svo kalt á tánum. Þá verður það líka því mun verra að vakna á morgnana, þá er alltaf svo kósí og notalegt.

Í dag fengu allir MR-fötin sín. Og flestum fannst þau flott. Jeij. Áætlunarverki lokið. Pöntunin er samt öll í fokki. Bæði peningalega séð og ... fatalega séð. En við reddum því. Enda erfitt að vera með allt 100% fullkomið þegar maður er að panta yfir 400 peysur, 300 boli og svo framvegis. Við erum samt alveg moldrík núna. Húrra fyrir tógakvöldinu!

Death of a Salesman próf á morgun. Ég dýrka þessa bók. Þetta er svo djúpt að ég get ekki hætt að hugsa um allar hliðarnar á þessu verki. Höfundurinn er snillingur.

Bloggið hér fyrir neðan er niðurdrepandi. Ekki lesa það. Þá var ég búin að vera í skólanum í 12 klst og ekki viðræðuhæf.

Ég keypti mér reyndar bók áðan. Hún heitir Völuspá og er barnabók. Þar eru öll ljóðin í Völuspá gert barnahæf, sem er akkurat eitthvað sem ég þurfti. Ég gat ekki sleppt því. Ég elska starfsmannaafsláttinn.

Íbúðin okkar er soldið svona ... í rúst. Það er of mikið að gera. Tiltektin situr alltaf á hakanum. Maður er í skóla, vinnu til að eiga fyrir leigu og mat, þarf að hitta vini sína, læra heima, gefa sér tíma til að tjilla ...

Ég þvoði samt þvottinn minn í fyrsta skipti í 2 vikur í gær. Enda voru það 3 góðar vélar.

Fór á háskóladaginn með Láru um helgina. Byrjuðum í Ráðhúsinu þar sem ég kynnti mér hhs. Heimspeki, hagfræði, stjórnmálafræði. Það var gaman. Svo lá leið okkar í norræna húsið að kynna okkur nám á norðurlöndunum. Allar kynningarnar voru á útlensku, þannig við vorum farnar út eftir 10 mínútur. Mestum tímanum var eytt á efri hæð háskólatorgsins. Þar tók ég bæklinga hægri vinstri og var mjög áhugasöm. Þegar á neðri hæðina var komið voru eintómar náttúrufræðideildakynningar. Oj, foj. Ég tók engan bækling þar en er samt með dágóðan bunka heima. Hvað í andskotanum er ég að gera á náttúrufræðibraut? ...

,, Má bjóða þér bækling? '' - Spurði stelpa mig sem var að kynna líffræði á háskóladeginum. Það hnussaði í mér og ég sagði að það væri algjör óþarfi ...

Úff.

Já góðir hálsar. Ég er hætt að blogga.

Ástæðan fyrir því er einföld. Tímaleysi.

Vetrarfríið var nýtt í árshátíð, heimsókn á Akranes og tvítugsafmæli. Rosa gaman.

Í gær var ég í skólanum til sjö. Í dag til tíu. Ég er soldið uppgefin.

Frumsýning Herranætur á föstudaginn. Þá er það allt loksins búið. Skráning í útskriftaferðina var í síðustu viku. Þá er það loksins búið. MR-fötin komu í dag. Þá er það loksins ... næstum búið.

Allt búið að vera æðislega skemmtilegt. En ég er orðin svolítið langþreytt og vantar gott frí.

Ég ætla nú samt að bjóða mig fram í framtíðarstjórn. Langar það soldið mikið ...

,, Ég skal bara redda þessu.'' - Virðist vera frasinn minn þessa dagana ...

Óákveðni og óáhugi.

Já góðir hálsar. Ég var að átta mig á einu í dag. Ég er með einsdæmum óákveðin manneskja.

Ég hef 3 góð dæmi.

Skólinn. Á mínum menntaskólaferli hef ég stundað nám á 5 brautum. Geri aðrir getur. Ég væri hinn fullkomni nemendaráðgjafi, og hyggst ég sækja um þá stöðu fyrir næsta skólaár. Ég hlýt að vera eini nemandinn í skólanum í augnablikinu sem hefur eins víðtæka reynslu og raun ber vitni, bæði í námi og kennurum, en ég hef haft þá nokkra. Í 3.bekk var ég á málabraut og náttúrufræðibraut. Í 4.bekk var ég á náttúrufræði I og núna í 5.bekk prófaði ég bæði eðlisfræðibraut II og náttúrufræðibraut II. Næsta haust mun ég svo skipta um bekk og verður það minn sjötti ...

Hárið á mér. Fólk sem ég hitti ekki dags daglega hefur orð á því hversu gaman það er alltaf að sjá mig. Ég er öðruvísi í hvert skipti. Á þessum tæpu 3 árum sem ég hef verið í menntaskóla hefur árið á mér verið sítt, stutt, krullað, slétt, liðað, ljóst, brúnt, skollitað og svart.

Vinnan. Árið 2007 sótti ég vinnu á 5 mismunandi vinnustöðum. Aldrei var ég rekin. Ég bara hætti. Það voru Harðarbakarí, Ölver, Vero Moda, Blómaval/Húsasmiðjan og núna síðast Eymundsson, þar sem ég starfa ennþá.

Ég er víst alltaf eitthvað að reyna að finna mig. Langar reyndar rosalega að skipta um braut. En það sem mig langar að læra er ekki í boði í hinum annars ágæta skóla sem ég sæki.

Árshátíðin er á fimmtudaginn. Fyrirhugað var að stelpurnar í mínum bekk færu í spa saman fyrr um daginn. En nei. Bekkurinn hefur ákveðið að fara í Laser tag í staðinn. Ég fer ekki. Ég er samt voðalega lítið spennt fyrir þessu öllu saman. Ég hef ekki fundið útúr því hvort það sé þreytan, aldurinn eða almennur óáhugi fyrir djammi þessa stundina. Bekkurinn minn ætlar líka að borða lasanga saman um kvöldið. Ég borða ekki lasanga. Ég er sjúklega vanþakklát. Ég veit.

Á þriðjudaginn er ég boðuð á foreldrafund sökum embættis míns sem ritari 5.bekkjarráðs. Ekki á ég að mæta á fund með mínum eigin foreldrum, þvert á móti. Foreldraráð MR boðaði til þessa fundar, og mæti ég einungis sökum forvitni minnar. Verður talað um unglingadrykkju eða skólabúninga? Ég get svo sannarlega ekki beðið. Ég er að telja niður dagana.

Afmælið mitt 5.mars. Kosningar í skólanum 7.mars. Ætti maður ekki að bjóða sig fram í eitthvað sniðugt, eins og bókasafnsnefnd?

Ég eyddi helginni í að búa til risastórt excel skjal og skrá inn kennitölur, heimilisföng og símanúmer 202 einstaklinga fyrir útskriftaferðina. Og afgreiða bækur. Líf mitt er spennandi.

,, Jóhanna, þú ert svona manneskja sem gæti einn daginn bara sprungið.'' - Sagði Gunnar bekkjarbróðir minn við mig um daginn, en almennt upplifir bekkurinn minn mig sem kaldan og reiðan einstakling. Af hverju veit ég ekki ...

Eldur, eldur!

Já góðir hálsar.

Fyrirgefið bloggleysið. Þetta er alls ekki líkt mér.

Ástæðan fyrir því er bara sú að það hefur verið mjög mikið að gera í sambandi við útskriftaferðina, MR fötin og markaðsstörfin fyrir Herranótt. Og að vinna og læra heima.

Ég var svo uppgefin í gærkvöldi að ég hefði getað kastað mér á gólfið og grátið mig til svefns, bara vegna einskærrar ofþreytu. Svona er það að vera að jafna sig á einkirningasótt börnin góð. Maður er alltaf þreyttur.

Árshátíðin er eftir 10 daga. Hlakka sjúkt til. Búin að redda kjól og svo er bara spa með bekkjarsystrum mínum um morguninn. Hver er ekki til í smá dekur.

Bróðir minn er fluttur til Danmerkur. Þá á ég einn bróður í Svíþjóð og annan í Danaveldinu. Dreifingu fjölskyldunnar um norðurlöndin gæti haldið áfram á komandi árum. Hver veit.

Það er slökkvuliðsbíll fyrir utan hjá mér. Og sjúkrabíll og löggubílar. Við erum búnar að liggja á rúðunum að reyna að átta okkur á því hvað sé í gangi. Svo stendur á mbl.is að það sé bara búið að kvikna í hérna á Hverfisgötunni. Það er bara ekkert minna.

Og Glitnir rændur í dag með öxi. Fyrir framan skólann minn. Rosaleg staðsetning er þetta á manni. Ég verð bara að fara að bolta niður ruslatunnurnar hjá mér ..

Fékk borgaðan pening í dag frá LÍN. Leiðrétting frá akstursstyrk yfir í jöfnunarstyrk fyrir síðustu önn. Svo fékk ég líka helvíti vel útborgað fyrir Eymundsson. Lífið gæti ekki verið betra þessa dagana.

Nema kannski ef ég ætti úr sem stoppaði tímann. Mig hefur alltaf langað í svoleiðis.

Einn mánuður í afmælið mitt. Þar hafið þið eina tillögu um gjöf ...

,, Vildi bara þakka þér fyrir daginn og vikuna, þú ert búin að vera ofboðslega dugleg og ég kann að meta það hvað þú ert mikill snillingur. '' - Sagði Steinar, gjaldkeri Herranætur við mig á dögunum. Ég varð glöð ...

Kamelåså.

Já góðir hálsar.

Það að vinna í Eymundsson í Austurstræti er geðveikt. Þú getur skoðað blöðin, lært heima, kynnst helling af nýju fólki ... yndislegt.

Ég hélt innflutningspartýið mitt í gær. Krakkarnir af Skaganum komu í mat. Það var rosa kósí. Þetta var hið ágætasta kvöld, þrátt fyrir að boðflennur hafi borðað matinn minn. Og svo komu ekki allir með gjafir, sem er ófyrirgefanlegt.

Ég vil þakka:

Láru og Magnúsi fyrir glösin.
Perlu fyrir kaffivélina, kaffið, fótabaðsaltið og sjúkrakassann.
Kristínu fyrir ljósaperuna, sprayið og body-lotionið.
Hillu fyrir eplasvampinn og body-lotionið.
Steinari fyrir the Chardonnay.
Berglindi, Ástríði og Maríu fyrir cheeriosið, hvítlaukspressuna, nestisboxið, klósettpappírinn, handsápuna og klósettburstann.
Huldu og Styrmi fyrir ferskjulíkjörið.
Hilmari, Ívari, Siggu, Gísla Baldri, Hákoni og Hillu fyrir málverkið.
Stebba fyrir skrúfurnar.
Pétri, Tómasi, Magnúsi og Stebba fyrir málverkið.

Þið hin. Ég býð ennþá ...

Sumar gjafirnar fóru strax í notkun. Eplasvampurinn var strax notaður, enda gestirnir mínir mjög skítugir. Kaffivélin og kaffið fóru í notkun strax í morgun þegar ég og Svala nutum þess að borða ristað brauð og drekka heitan og góðan kaffidrykkinn. Málverkið frá krökkunum fór strax upp á vegg. Þau sáu sjálf um að hengja það upp. Þrátt fyrir að þau hafi farið í Blómaval með þá áætlun að kaupa ljótasta málverkið í búðinni eru margir mjög hrifnir af því hér á bæ. Kokkurinn vakir að minnsta kosti yfir okkur.

Það er útsala í Eymundsson um þessar mundir. Ég keypti 7 bækur fyrir þúsund kall.

Síminn minn er ónýtur. Gjörónýtur.

Ég held líka að ég sé að veikjast.

,, Það er eins gott að þú sért ánægð. Við eyddum aleigunni í þetta.'' - Sagði Hulda í gær, og það er alveg á hreinu að hún er í miklu uppáhaldi þessa dagana ...

Ljósaperuskortur.

Já góðir hálsar. Ég er að fara til Rhodos í útskriftaferð í sumar. Hlakka ekkert smá til. Þið megið búast við allmikilli umfjöllum um þann viðburð á næstu ... 195 dögum, þannig ég læt staðar numið hér núna, svo þið fáið ekki endanlegt ógeð.

En nú er komið að því. Þetta blessaða innflutningspartý verður loksins að veruleika næstu helgi. Ég stakk upp á því við alla að gefa mér bara klósettpappír, enda mikill þarfahlutur sem ég fatta aldrei að ég þurfi að kaupa. Reyndar hefði verið sniðugra að stinga uppá ljósaperum, enda eru 7 ljósakrónur hérna í íbúðinni, og það vantar svona 30 perur í þær allar samtals.

Þessi helgi var samt rosalega fín. Á föstudaginn fór ég beint í Rúmfatalagerinn eftir skóla og missti mig gjörsamlega. Ég keypti mér nýja sæng, kodda, púða, gardínur, stígvél, kertastjaka og hillu. Ég á að sjálfsögðu eftir að setja þetta allt upp, enda áttaði ég, kvenmaðurinn, mig ekki á því að það þyrfti kannski skrúfur og nagla til að koma þessu fyrir. Ég á hvorugt.

Svo hitti ég Ragnheiði, Freyju og Ylfu í Kringlunni og við fengum okkur að borða saman. Svo kíktu þær aðeins á íbúðina mína og skelltu sér svo bara heim á Akranesið snemma. Þá kíktu Perla og Hulda í vídjókúr með nammi og snakksósu. Við vorum samt allar mjög þreyttar og slúttuðum partýinu um eittleytið.

Ég var að vinna í Eymundsson á laugardaginn, og það stendur alltaf fyrir sínu. Ég fæ ekki leið á þessari vinnu, enda fýla ég mig rosalega vel. Mömmu og frænku minni lítast samt ekkert á að ég sé að vinna allar helgar. Þeim finnast ég föl og slöpp og vilja að ég fái mér vinnu uppá Akranesi. Málið er bara það, að ég hef ekki efni á að leigja í bænum ef ég vinn ekki allar helgar, og það er ekki nein góð vinna í boði á Akranesi. Það inniheldur allt það sama. Sjoppa, búð eða pítsastaður. Nei takk í öllum tilfellum.

Á laugardagskvöldið var svo kíkt í partý heim til Maríu með Salvör, og það var æðislegt að hitta stelpurnar aftur, enda langur tími liðinn síðan síðast. Engin af okkur ætlar að vinna aftur í Ölver í sumar. Ástæðan fyrir því er fyrst og fremst peningagræðgi. Eftir það kíkti ég í afmælið hennar Rebekku, bekkjarsystur minnar. Þar var rosalegt fjör og ég skemmti mér konunglega. Eftir það var bara haldið niður í bæ og síðan gistu Ylfa og Dagný hjá mér.

Ég hitti reyndar fasteignasalann minn á Pronto um nóttina, en kallinn var að djamma. Hann tilkynnti mér það að hann hafði selt íbúðina mína fyrr um daginn, en ég vissi það reyndar. Ég var að sjálfsögðu rosalega glöð. Ég keypti íbúðina á 18 milljónir, en seldi hana á 19,6 milljónir, fjórum mánuðum síðar, akkurat þegar markaðurinn er við það að hrynja.

En Adam var ekki lengi í paradís. Venni páer, fasteignasalinn minn knái, hringdi í mig áðan og sagðist því miður verða að tilkynna mér það, að fólkið sem ætlaði að kaupa fékk ekki greiðslumat. Svo íbúðin er ekki seld. En samt, næstum því. Ég varð pínu leið, en það þýðir ekki annað en að vera bjartsýnn.

Einhver vísindamaður er búin að reikna það út, að þetta verði leiðinlegasti dagur ársins. Í byrjun hélt ég að hann hefði rangt fyrir sér. Skóladagurinn var með öllu ágætur. Ég fékk frí í leikfimi og krufði smokkfisk. Fór svo á fund með Heimsferðum og bý til einhver skjöl fyrir Rhodos, eins og sönnum ritara ber að gera. Og svo fæ ég þetta símtal. Kannski að þetta verði bara leiðinlegasti dagur ársins. Hver veit.

Söngvaballið á fimmtudaginn. Ég hlakka til.

Ég þarf að fara í Bónus á morgun. Ég á engan mat. Bara grænmeti.

,, How many times do I have to tell you guys, A FRIKKIN TWELVE GAUGE, gosh! " - Napoleon Dynamite ...

Róleg helgi.

Já góðir hálsar. Þá er síðustu fríhelginni minni næstu mánuðina að ljúka. Henni var eytt í feitt tjill og óhollustu. Hér eftir verð ég að vinna allar helgar í Eymundsson.

Á föstudeginum komu mamma og pabbi til Reykjavíkur og ég hitti þau í Kringlunni. Mamma gaf mér föt. Síðan var brunað á fund upp í skóla, þar sem tilboð vegna útskriftaferðarinnar yrðu kynnt. Ég vann starf mitt sem ritari samviskusamlega og skrifaði allt niður sem fram kom. Ég hef svo verið að eyða helginni í að sjóða saman einhvern upplýsingabækling um þetta, sem er orðinn fjórar blaðsíður að lengd. Valið stendur eiginlega á milli Rhodos á Grikklandi og Marmaris á Tyrklandi. Ég vil Rhodos.

Á laugardaginn fór ég aftur upp í Kringlu, og keypti mér meira. Eftir helgina er ég gallabuxum, peysu, 3 bolum og 2 nærfatasettum ríkari. Það er stundum yndislegt að missa sig. Ég fékk líka óvænta peningaupphæð á föstudaginn, og mér fannst ég eiga það skilið ...

Gaman að segja frá því hvað ég var ótrúlega dugleg á laugardagsmorguninn. Ég þreif allt eldhúsið hérna á Klapparstígnum og mjög stolt af útkomunni, eftir klukkustundar púl með uppþvottaburstann að vopni.

Ég fór til Akraness á laugardagskvöldið. Las eina bók. Fór á rúntinn með Ylfu, Láru, Magnúsi og Styrmi. Fékk mér svala, svaf lengi. Prestafkvæmið gaf mér svo far heim í bæinn núna í morgun og skoðaði nýju vistarverurnar í leiðinni. Þá höfðu Svala og vinnufélagar hennar á Barnum einmitt tekið sig til um morguninn og málað listaverk á vegginn í stofunni. Ef ég þekki okkur rétt verður ekkert málað yfir þetta á næstunni ...

Svala er samt klárlega karlmaðurinn á heimilinu. Dýrinu tókst að tengja nýju þvottavélina karlmannslaust.

Í augnablikinu er ég södd og sæl. Klukkan að verða átta. Ætli maður glósi ekki aðeins í líffræði og fari svo bara í bólið. Það er svo gaman að fara snemma að sofa.

,, Er Magnús að fara að kúka?'' - Spurði Ylfa í bílnum á leiðinni heim til Magnúsar. Það þurfti ekki meira til, ég vökvaði bílinn og nærstadda vel með svala sem frussaðist út úr mér af hlátri, enda þoli ég piss og kúkabrandara illa ....

Vorönn.

Já góðir hálsar. Skólinn er byrjaður. Ég er alveg ágætlega sátt. Ég ætla að standa mig betur en síðast og massa öll þessi stúdentspróf í vor sem virðast í augnablikinu óyfirstíganleg hindrun.

Núna hef ég fengið að sjá og fara yfir öll prófin mín. Í stærðfræði fékk ég 8,35. Ég reyndi að finna eitthvað sem gæti hækkað mig upp og gerði það. Ég talaði við stærðfræðikennarann og hann var sammála mér. Ég átti skilið eitt stig til viðbótar. Þá væri ég með einkunnina 8,45 og þyrfti bara 0,05 stig til að hækka mig upp í 9. En nei. Þar sem ég þyrfti þetta hálfa stig tæki því ekki að gefa mér aukastig og hann vildi ekki hækka mig.

Ef þetta hefði verið kennari í FVA ...

Jöfnunarstyrkurinn er ekki ennþá komin, og ég þarfnast hans til að geta borgað leiguna mína. Í augnablikinu er allt mitt sparifé bundið í íbúðinni og ég er blönk. Þegar ég hef selt íbúðina á ég einhverjar milljónir. Vonandi gerist það fyrir páska, því mig langar til útlanda.

Helgin var fín. Ég fór í sumarbústað með IST krökkunum á föstudagskvöldið og það var rosalega kósí. Skelltum okkur í pottinn, spiluðum á spil og nutum félagsskaparins, allt í rafmagnslausum bústað. Eldsnemma um morguninn var svo lagt af stað í bæinn, en ég, Svala, Dagný, Kalli og Sverre skelltum okkur í draumalandið á heimleiðinni. Nema kannski bílstjórinn. Það hefði ekki endað vel.

Ég var að vinna svo á laugardeginum í Eymundsson, og það að taka strætó niðrí Kópavog um helgar er helvíti. Um kvöldið hélt ég starfsmannapartý, og fór mætingin fram úr mínum björtustu vonum. Eða þannig. Við vorum fimm talsins, en það var líka alveg hæfilegt, þar sem við eigum bara fimm stóla. Við borðuðum osta og snakk ásamt því að spila Trivial Pursuit langt fram eftir nóttu. Ég tapaði. Eftir það kíktu nokkrir bekkjarfélagar mínir til mín og svo fór ég að sofa.

Ég var rosalega dugleg í gær, en þegar ég kom heim úr vinnunni fór ég beint niðrí Eymundsson á Austurstræti og reddaði mér meiri vinnu. Þá er ég komin með vinnu allar helgar í vetur. Svo keypti ég skóladótið í leiðinni. Þegar heim var komið fór ég beinustu leið í rúmið og las bók. Ég sofnaði fyrir ellefu og var úthvíld í skólanum í dag.

Annars er allt gott að frétta. Það eru fimm slóvakar að leigja íbúðina mína, sambúðin hérna á Klapparstígnum gengur vonum framar og síðasti meðleigjandinn minn hún Kristjana kemur heim frá Mexíkó á morgun.

Eftir að ég varð blönk, sem sagt núna um áramótin, hef ég einungis átt efni á hollum mat, sem er bara jákvætt. Ef þetta heldur svona áfram verður maður kannski komin í form fyrir bikinítímabilið.

Það er fundur hjá mér í kvöld fyrir markaðsnefnd. Svo er líka MR að taka þátt í Gettu betur um kvöldmatarleytið. Allt að gerast.

Ég er farin að læra.